تصمیم سازی گروهی مبتنی بر GIS در مسألۀ تخصیص کاربری آموزشی (مورد شناسی: منطقۀ 6 شهرداری اصفهان)

Authors

  • اسماعیل عدیلی دانش آموخته کارشناسی ارشد GIS، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
  • دکتر محمد طالعی استادیار دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
Abstract:

در این تحقیق یک ابزار تصمیم­گیری گروهی مبتنی بر سامانۀ اطلاعات مکانی جهت حل مسألۀ تخصیص کاربری آموزشی در مناطق شهری توسعه داده شده است. اگرچه در اغلب تحقیقات صورت گرفته در زمینۀ تخصیص کاربری، تکنیک­های تصمیم­گیری چندمعیاره با دیدگاه تصمیم­گیری فردی مورد استفاده قرار گرفته­اند، در این مقاله تخصیص کاربری به عنوان یک مسألۀ تصمیم­گیری گروهی که نیازمند مشارکت تخصص­ها و دیدگاه­های مختلف در فرایند تصمیم­سازی می­باشد، مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا، معیارهای سرانه، حداقل مساحت، فاصله از مراکز شهری و همچنین فاصله از برخی کاربری­های وابسته از قبیل پارک و کتابخانه به عنوان معیارهای ارزیابی قطعات زمین و مدل تحلیل سلسله مراتبی جهت تعیین وزن معیارها و تکنیک تلفیق عقاید تصمیم­سازان به منظور تلفیق نظرات کارشناسان در فرایند تصمیم­گیری گروهی، مورد استفاده قرار گرفت. مدل پیشنهادی در منطقۀ شش شهرداری اصفهان به عنوان مطالعۀ موردی، جهت تخصیص کاربری آموزشی، اجرا و نتایج آن به نتایج تصمیم­گیری انفرادی مقایسه و تحلیل شده است. بر این اساس، سه قطعه زمین با اولویت­های یک الی سه جهت تخصیص کاربری آموزشی تعیین گردیدند. نتایج حاکی از آن است  که اتخاذ فرایند تصمیم­گیری گروهی، علاوه بر فراهم نمودن امکان تحلیل نتایج حاصل از دیدگاه­های مختلف برای تصمیم­ساز، به او کمک می­کند تا گزینه­هایی را انتخاب کند که توافق بیشتری بر روی آنها وجود دارد. در این تحقیق به نظرات کلیۀ کارشناسان ارزش یکسان داده شده و عدم قطعیت در نظرات کارشناسی مد نظر قرار نگرفته است. بدیهی است به منظور لحاظ نمودن این شرایط، حل مسألۀ تصمیم­گیری گروهی با استفاده از منطق فازی، می­تواند به عنوان کار آینده نویسندگان مطرح گردد. 

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تصمیم سازی گروهی مبتنی بر gis در مسألۀ تخصیص کاربری آموزشی (مورد شناسی: منطقۀ 6 شهرداری اصفهان)

در این تحقیق یک ابزار تصمیم­گیری گروهی مبتنی بر سامانۀ اطلاعات مکانی جهت حل مسألۀ تخصیص کاربری آموزشی در مناطق شهری توسعه داده شده است. اگرچه در اغلب تحقیقات صورت گرفته در زمینۀ تخصیص کاربری، تکنیک­های تصمیم­گیری چندمعیاره با دیدگاه تصمیم­گیری فردی مورد استفاده قرار گرفته­اند، در این مقاله تخصیص کاربری به عنوان یک مسألۀ تصمیم­گیری گروهی که نیازمند مشارکت تخصص­ها و دیدگاه­های مختلف در فرایند تصم...

full text

ارزیابی طرح مدیریت ناحیه‌محوری مبتنی بر معیارهای شهرداری الکترونیک با مدل ویکور (مطالعۀ موردی: منطقۀ 6 و 15 شهرداری تهران)

در سال‌های اخیر، شهرداری تهران به تهیه و اجرای طرح‌هایی در ابعاد محله و ناحیه پرداخته است تا امکانات شهری راحت‌تر در اختیار شهروندان قرار بگیرد. یکی از مهم‌ترین این طرح‌ها، طرح مدیریت ناحیه‌محوری شهرداری تهران است. زمانی که این طرح اجرا شد (1387)، استقرار شهرداری الکترونیک از اهداف آن بود. درواقع ناحیه‌محوری مهم‌ترین طرح مدیریت پایین به بالا، تمرکززدا و مشارکتی است که برای رفع نابسامانی‌ها و مش...

full text

ارزیابی آسیب‌پذیری کاربری آموزشی با رویکرد پدافند غیرعامل شهری دربرابر زلزله (مطالعۀ موردی: منطقۀ 6 تهران)

امروزه یکی از اصول ضروری ایمن‌سازی فضاهای شهری، توجه به عملیاتی­کردن الزامات پدافند غیرعامل شهری به‌منظور کاهش آسیب‌پذیری و ایمن‌سازی آن‌هاست. کاربری‌های آموزشی، یکی از کاربری‌های عمومی در نظام کاربری اراضی شهری است که مدیریت ایمنی و توجه به الزامات پدافندی آن، به­دلیل تولید سفر بالا و تراکم جمعیتی در ساعات مشخص و گاهی دائم، بسیار حائز اهمیت است. پژوهش حاضر، در زمینۀ ارزیابی آسیب‌پذیری کاربری‌ه...

full text

سنجش احساس امنیت در بافت محلات شهری با تأکید بر پارامترهای اجتماعی (مطالعۀ موردی: منطقۀ 6 شهرداری اصفهان)

برحسب رویکرد جامعه‌شناسی امنیت، نمی‌توان امنیت را به‌تنهایی به‌عنوان یک وضعیت بدون ارتباط با عوامل اجتماعی آن تحلیل کرد. درنتیجه، هدف اصلی این پژوهش سنجش میزان اثرگذاری عوامل اجتماعی بر احساس امنیت در منطقة 6 شهرداری اصفهان و ارائة راهکارهایی به‌منظور حذف عوامل ناامنی در منطقه است. روش تحقیق در این بررسی توصیفی-تحلیلی است. بدین منظور، با استفاده از نظریه‌های مربوط به موضوع تحقیق، شاخص‌های اجتما...

full text

تحلیلی بر نقش رشد هوشمند شهری در تقویت هویت محله‌‌‌ای (مورد شناسی: محلات ناحیۀ 5 و 6 منطقۀ 2 شهرداری تهران)

در گذشته‌‌‌های نه‌چندان دور، واحدهای محله‌‌ای در شهرها، هویت‌بخش و القاءکنندۀ حس تعلق مکانی به ساکنان خود بودند؛ اما به موازات توسعۀ کالبدی لجام‌گسیخته و مبتنی‌بر اهداف صرف کالبدی و اقتصادی، به‌تدریج مرزهای کالبدی محله از بین رفته و آن را از عنصر هویت‌بخشی تهی کرده است. یکی از اهداف اجتماعی رشد هوشمند شهری، تقویت تعاملات اجتماعی و افزایش حس تعلق و وابستگی به مکان در واحدهای محله‌‌ای است. تحقیق ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 2  issue 3

pages  89- 102

publication date 2012-05-03

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023