ترکیب جمعیت ماکروبنتوزها و توسعه آبزی‌پروری در رودخانه زاینده‌رود

این بررسی در سال 7-1386 در رودخانه زاینده رود، از نزدیکی تونل کوهرنگ یعنی سرچشمه تا حدود 30 کیلومتر تا پل سودجان در محدوده استان چهار محال، انجام شد. 6 ایستگاه مطالعاتی انتخاب و نمونه‌های ماکروبنتوز رودخانه توسط یک دستگاه سوربر 1600 سانتی‏متر مربع با تور 250/0 میلی متری به طور ماهیانه جمع آوری و بررسی شدند. با توجه به نتایج، 31 گروه از کفزیان شامل 22 گروه لارو حشرات آبزی (که 11 گروه از آن‌ها از راسته‌های حساس به آلودگی یا Ephemeroptera, Plecoptera, Trichoptera بوده‌اند) و 9 گروه از سایر کفزیان نظیر کرم‌ها و گاماریدها، شناسایی شدند. اعضای متعلق به راسته‌های دوبالان و زودمیران در همه ایستگاه‌ها بیش‌ترین درصد فراوانی را داشته‌اند، بجز ایستگاه 2 یعنی چشمه دیمه که گاماریدها در آنجا 90 در صد از جمعیت را تشکیل داده‌اند. در میان ایستگاه‌های مورد بررسی ایستگاه 3 که بعد از تلاقی خروجی یک کارگاه پرورش 200 تنی قزل‏آلا و رودخانه، واقع است، بیش‌ترین غنای کل و ایستگاه‌های بعدی بیش‌ترین غنای گروه‌های حساس (EPT) را داشته‌اند. مقایسه شاخص زیستی هیلسنهوف نیز بهبود کیفیت آب رودخانه بعد از ایستگاه 3 و طبقه کیفیتی خوب (شاخص زیستی برابر 2/4 تا 8/4) را نشان می‌دهد. مواد مغذی طبیعی وارده از حوضه اطراف، غیر طبیعی حاصله از فعالیت کارگاه قزل‌آلا، فعالیت‌های کشاورزی منطقه، همچنین چرخه زندگی موجودات بنتیک، از عوامل مهم در تغییر ترکیب جمعیت فون ماکروبنتیک رودخانه زاینده رود بوده است.