ترمیم ضایعات کپسولولابرال بالایی شانه با کمک آرتروسکوپی (بررسی کوتاه مدت)

پیش‌زمینه‌: ضایعات کپسولولابرال بالایی شانه در فرد مبتلا باعث درد و ناتوانی می‌گردد به‌طوریکه عملکرد عضو مبتلا را شدیداً تحت تاثیر قرار می‌دهند. این ضایعات می‌توانند به صورت منفرد یا همراه با سایر ضایعات نظیر پارگی روتاتور کاف دیده شوند. علایم درد و بی ثباتی مکرر، نیاز به درمان جراحی و ترمیم این ضایعه پیدا می‌کنند. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان آرتروسکوپی ضایعات کپسولولابرال بالایی شانه بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت بررسی موردها (case series) از اردیبهشت ۱۳۸۳ تا خرداد ماه ۱۳۸۷ در تهران انجام  شد، ۲۹ بیمار (۲۳ مرد و ۶ زن) با میانگین سنی ۲۶ سال (۳۶-۱۹سال) و میانگین زمان پیگیری ۳۱ ماه (۴۷-۱۲ماه)  پس از درمان ضایعات لابرال فوقانی شانه توسط آرتروسکوپی، مورد بررسی قرار گرفتند.  ۱۳ نفر از آنان ورزشکار بودند. از این تعداد ۷ نفر سابقه ورزش «بالاتر از سطح شانه» (overhead) و ۶ نفر سابقه ورزش‌های دیگر را داشتند. این بیماران شامل ۸ بیمار نوع II، ۱۷ بیمار نوع II، سه بیمار نوع III، و یک بیمار نوع IV ضایعه «سلاپ» (SLAP) بودند. در ۷ بیمار پارگی روتاتور کاف به‌صورت جزئی وجود داشت. در بیماران  نوع I دبریدمان و در نوع II دبریدمان و دکورتیکاسیون لبه گلنویید و بخیه با قلاب، در نوع III دبریدمان و اکسزیون و در نوع IV دبریدمان و ترمیم قلاب تاندون «بای‌سپس» انجام گردید. سپس‌ بیماران با مقیاس شانه دانشگاه کالیفرنیا ـ لوس‌آنجلس (University of California-Los Angeles Shoulder Scale) و براساس توان برگشت به سطح فعالیت‌های قبلی ارزیابی شدند.یافته‌ها: درمان جراحی آرتروسکوپیک «سلاپ»، براساس نمره مقیاس «کالیفرنیا»، در ۲۳ نفر رضایت بخش و در ۶ نفر با عدم رضایت همراه بود. ۱۹ نفر به سطح عملکرد قبل از آسیب رسیدند. به‌طورکلی امتیازبندی مقیاس شانه «کالیفرنیا» و برگشت به فعالیت با نوع فعالیت ورزشی تناسب داشت و بیمارانی که ورزش‌های «بالاتر از سطح شانه» داشتند، امتیاز کمتر و برگشت به سطح فعالیت قبل از آسیب کمتری داشتند.نتیجه‌گیری: درمان آرتروسکوپیک «سلاپ» شانه در بیشتر بیماران موفق است ولی درمان در بیماران با فعالیت‌های «بالاتر از سطح شانه» به اندازه سایر بیماران موفق نمی‌باشد.