تدوین راهکارهای بهینه جهت ایجاد امنیت محیطی برای کودکان با محوریت شاخص‌های فضای مطلوب کودک (مورد پژوهی: محله عودلاجان)

کودکان به عنوان یکی از حساس­ترین اقشار جامعه، در روند توسعه شهرها رفته­رفته جایگاه خود را از دست دادند و به جای حضور در فضاهای­شهری، به دلیل موانع متعددی از جمله عدم امنیت، به فضای خانه محکوم گشتند. لذا پژوهش پیش­رو تلاش می­کند تا با استخراج شاخص­های موثر، راهبردهایی جهت ایجاد فضاهای­شهری مطلوب کودکان ارائه دهد. روش تحقیق از نوع تحلیلی- توصیفی بوده و اطلاعات از طریق منابع کتابخانه­ای و تحقیقات میدانی کسب شده­اند. در انتها انگاره­های نظری پژوهش بر روی بستر (محله عودلاجان) پیاده گشتند و به­وسیله تحلیل داده­ها با توجه به شاخص­های بدست­آمده، به ارائه سیاست­ها و راهبردهای کاربردی پرداخته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطه معناداری بین متغیر مناسب­سازی فضاهای محله عودلاجان و ایجاد امنیت برای کودکان وجود دارد. همچنین بافت عودلاجان با توجه به هویت تاریخی­اش، دارای پتانسیل­های بالقوه جهت حضور کودکان می­باشد که با بهره­گیری از راهبردهای کاربردی ارائه شده می­توان آن را بالفعل نمود.