تدوین استراتژی توسعه گردشگری پایدار (منطقه 12 شهر تهران) با رویکرد مدلسازی ساختاری- تفسیری

صنعت گردشگری امروزه به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی در جهان به لحاظ درآمد زائی شناخته می شود.که علاوه بر ابعاد اقتصادی بتعث گسترش عدالت اجتماعی و تقویت هویت ملی نیز شده است. در این بین گردشگری شهری یکی از مبانی اساسی توسعه پایدار شهری است. گردشگری شهری به دلیل قابلیت و مزیت‌های رقابتی از توجه زیادی برخوردار شده است. هدف این پژوهش تدوین استراتژی توسعه گردشگری پایدار در منطقه 12 شهر تهران با رویکرد مدلسازی ساختاری- تفسیری می باشد. این پژوهش از نظر روش توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. برای تدوین استراتژی توسعه گردشگری پایدار (منطقه 12 شهر تهران) با استفاده از نظرات خبرگان شامل اساتید دانشگاهی و مراکز پژوهشی از طریق روش دلفی عوامل تعیین شناسایی شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدل سازی تفسیری-ساختاری ISM بهره گرفته شده است. جامعه ی آماری این تحقیق را خبرگان آشنا با صنعت گردشگری در استان تهران تشکیل می دهند و از 18 نفر از خبرگان در دسترس به عنوان نمونه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که عامل های تدوین سیاست های کلی و منطقه ای روشن در حوزه گردشگری جهت جذب گردشگر، ارتقاء سطح فرهنگ مردم در راستای برخورد و پذیرش گردشگر، افزایش سطح امنیت عمومی جامعه از تأثیر گذار ترین عوامل توسعه گردشگری پایدار در منطقه به حساب می ایند.