تحلیل کاربردی سرریزهای کلیدپیانویی به عنوان یک سد انحرافی

در پژوهش حاضر با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی سرریزهای کلیدپیانویی به بررسی توانایی این سرریزها در انحراف آب در مواقع کم‌آبی و نیز تخلیه‌ی جریان در هنگام سیلاب پرداخته شد. به‌این منظور ابتدا دو مدل سرریز کلیدپیانویی با نسبت ارتفاع به عرض یک سیکل، P/Wu، 33/1 (مدل 1)، و 5/0 (مدل 2)، ساخته و برای هر کدام از این مدل‌ها از دیواره‌ی سپری با شیب‌های 3، 5/5 و 8 درجه در جهت جریان، مثبت، و در خلاف جهت جریان، منفی، استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل 2، در دبی‌های کم توانایی بیشتری در افزایش سطح آب دارد. در حالیکه در دبی‌های زیاد، این مدل 1 است که توان تخلیه‌ی جریانش بیشتر است. تجزیه و تحلیل نتایج نشان می‌دهد که پارامتر ، نسبت تاثیرگذای بر ضریب تخلیه‌ی جریان، در حالت عدم استغراق کامل و در هدهای کم پس از استغراق سرریز می‌باشد. رابطه‌ی بدست آمده برای ضریب دبی جریان قبل و بعد از استغراق کامل سرریز به ترتیب دارای R2 برابر با 976/0 و 983/0 می‌باشند.