تحلیل ویژگی‌های سبکی مطلوب فرامرزنامه برای اقتباس انیمیشن

پویانمایی (انیمیشن) یکی از مهم‌ترین گونه‌ها یا ژانرهای تاریخ سینمای جهان است که همواره بسیاری از هنرمندان و مخاطبان به آن توجه داشته‌اند و آثار درخشان بسیاری در بستر آن خلق شده است. در طول شکل‌گیری و رشد این گونة تصویری، اقتباس از آثار ادبی یکی از زمینه‌هایی است که انیمیشن‌سازان به آن توجه داشته‌اند. در اقتباس برای انیمیشن به متونی با ویژگی‌های منطبق با نیازهای این گونة نمایشی لازم است تا بهترین کیفیت برای تحول یک متن ادبی به نسخه‌ای تصویری ایجاد شود؛ بنابراین نویسندگان در این مقاله‌ می‌کوشند با رویکردی نوع‌محور و با تکیه بر ویژگی‌های سبکی فکری و ادبی در فرامرزنامه، به روش توصیفی‌تحلیلی و با تطبیق داستان ادبی با اصول و مبانی انیمیشن، به این پرسش پاسخ دهند: در فرامرزنامه و آثار مشابه حماسی، وجود و تعدد و تنوعِ چه ویژگی‌هایی باعث تقویت وجوه نمایشی و ایجاد مطلوبیت برای اقتباس در گونة انیمیشن شده است؟ با این توصیف به نظر می‌رسد برخی ویژگی‌ها این نوع آثار را برای بازگردانی در این ژانر مناسب کرده است؛ از آن جمله است: فانتزی، خیال‌پردازی، تعدد انواع موجودات تخیلی در بستر انواع تعارضات و کشمکش‌ها، بیان موجز درون‌مایه‌های مناسب در جایگاه ویژگی‌های سبکی فکری، وجود برخی شگردهای ادبی مانند اغراق، تشخیص، نماد و انواع توصیفات دقیق و پرجزئیات در جایگاه ویژگی‌های سبکی ادبی و تطابق آن با نیازهای ساختاری و محتوایی انیمیشن. همچنین می‌توان با نمونه‌یابی این ویژگی‌ها با ظرفیت‌های کم و بیش مشابه در متون حماسی ادبیات فارسی، آثار اقتباسی مناسبی تولید کرد.