تحلیل عددی شریان کرونری استنت گذاری شده: بررسی عملکرد دو استنت با جنس های منیزیمی و فولادی

در سال‌های اخیر، استفاده از استنت‌های شریانی برای درمان بیماری گرفتگی شریان‌های کرونری قلب افزایش یافته است. استنت‌های آلیاژی منیزیمی زیست‌تخریب‌پذیر در سال‌های اخیر به علت چشم‌اندازهای بالقوه‌شان بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. برای مصارف گسترده‌تر استنت‌های فلزی جذبی در مراکز بالینی، بایستی عملکردشان با استنت‌های فلزی دائمی بر مبنای رفتار مکانیکی‌شان قابل مقایسه باشد. در این پژوهش، از روش اجزای محدود برای بررسی تاثیر هندسه و جنس استنت بر عملکرد آن استفاده شده است. بدین منظور مدل‌ها‌ی استنت، از دو ماده مختلف، فولاد ضد زنگ 304 و الیاژ منیزیمAZ31، استفاده شده و از مدل هندسه پالماز-اسچاتز استفاده شده و پس از مدل‌سازی عملکردشان مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج ارائه شده شامل توزیع تنش بر روی استنت و رگ و پلاک ساده، تغییرات قطر خارجی استنت، نسبت برگشت‌پذیری شعاعی، نسبت برگشت‌پذیری طولی و درصد کاهش طول است. با مقایسه مقدار تنش ایجاد شده بر روی رگ، تاثیر جنس استنت بر میزان گرفتگی مجدد پس از استنت‌گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته‌های این تحقیق، احتمال گرفتگی مجدد پس از استنت‌گذاری برای استنت‌های منیزیمی در مقایسه با استنت‌های فولادی 304 کمتر است.