تحلیل ظرفیت‌های سیاست‌گذاری نهاد خانواده در ایران برای گسترش اشکال مشروع خانواده

با توجه به تغییراتی که در سال‌های اخیر در حوزۀ خانواده و به‌ویژه درقالب شکل‌هایی از هم‌زیستی شاهد بوده‌ایم، و با درنظرگرفتن اولویتی که نظام جمهوری اسلامی برای تداوم و تقویت اشکال مشروع خانواده قائل است، پرداختن به موضوع منابع و موانع مشروعیت در صورت‌های سنتی خانواده و این زیست‌های نوظهور ضروری می‌نماید. در این مقاله کوشیده‌ایم با مرور نظریه‌های موجود در این حوزه و با استفاده از روش مصاحبۀ تخصصی با نخبگانی از طیف‌های فکری گوناگون، ازیک‌سو، و تحلیل نظرهای آنها در نسبت با مبانی نظری مرورشده، ازسوی دیگر، به درک بهتری از روند تغییرات حوزۀ خانواده، منابع و موانع مشروعیت اشکال متنوع خانواده، نسبت رویکردهای سیاست‌گذارانه و اشکال مشروعیت‌بخشی در شکل‌گیری ازدواج و نیز بدیل‌های حمایت از آتیۀ نهاد خانواده در ایران برسیم. نتایج این مطالعه حاکی از این واقعیت است که همچنان روزنه‌های امیدوارکننده‌ای برای گشایش‌های نظری، مفهومی و اعتقادی وجود دارد و می‌توان با فراهم‌کردن امکان گفت‌و‌گو میان سنت‌های نظری موجود، بر مقبولیت اقدام به تشکیل خانواده درمیان جوانان نسل حاضر افزود.