تحلیل ظرفیت‌های توسعه هوشمند شهر مراغه با به ‌کارگیری اصل توسعه میان‌افزا

هدف از این تحقیق استفاده از رویکرد توسعه میان­افزا به­منظور توسعه آتی شهر مراغه و به­دست آوردن پتانسیل­های هر یک از محلات می­باشد که از چندین شاخص از جمله نرخ فضای باز، کیفیت ابنیه، دسترسی و نفوذناپذیری، فشردگی و ریزدانگی و ... استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه در این پژوهش شهر مراغه می­باشد. روش تحقیق میدانی-اکتشافی می­باشد که از روش­های دیگر از جمله توصیفی-تحلیلی بهره گرفته شده است. نتایج نشان می­دهد شهر مراغه 867 هکتار زمین بایر دارد. 56 درصد ساختمان­های موجود در وضعیت تعمیری و تخریبی قرار دارند. هم­چنین 70درصد از کل ساختمان­ها به­صورت یک طبقه می­باشد. در نتیجه شهر مراغه دارای پتانسیل­های زیادی در امر توسعه میان­افزا می­باشد. این ظرفیت بالقوه با استفاده از اصول رشد هوشمند شهری و علی­الخصوص توسعه میان­افزا می­تواند در توسعه پایدار شهر موثر باشد.