تحلیل طبقاتی با رویکرد نظریۀ گفتمان لاکلائو و موف: بررسی گفتمان‌های جمهوری اسلامی ایران در قبال طبقه متوسط مدرن شهری از 1368 تا 1392

طبقة متوسط مدرن در ایران با محوریت شهر تهران تحت تاثیر شروع فرایند‌های مدرنیزاسیون توسط پهلوی اول مجال ظهور و بروز پیدا کرد. این طبقه که بسیاری از محققان آن‌ را محصول فرایند‌ه‌های مدرنیزاسیون می‌دانند, در تاریخ معاصر ایران نقش عمده‌ و تاثیرگذاری ایفا کرده است. این نوشته تلاشی است برای ارائة تحلیلی طبقاتی گفتمانی بر مبنای نظریة گفتمان لاکلائو و موف از شرایط شکل‌گیری و تکامل طبقة متوسط مدرن در شهر تهران. در این نوشته تلاش شده که اولاً تعریفی از طبقه ارائه شود که منطبق با چارچوب نظری برگزیده شده است و بعد بر مبنای این تعریف به شرایط زمینه‌ای بپردازد که شکل‌دهنده به هویت این طبقه در مقاطع مختلف تاریخی بوده است. این تحقیق با دوره‌بندی‌های مشخص از دوران پس از انقلاب، در تلاش است تا استدلال کند که سوژگی مد نظر گفتمان جمهوری اسلامی برای بسط در میان طبقة متوسط مدن شهری، در دوران مختلف پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی و بر مبنای گونه‌های مختلف مفصل‌بندی این گفتمان با توجه به شرایط زمینه‌ای مختلف، حاوی شاخصه‌های مختلف و متفاوتی بوده است که بعضاً دربرگیرندة تضادی درونی در موقعیت ایده‌آل سوژگی گفتمان جمهوری اسلامی ایران است.