تحلیل شاخص‌های جنبش شهرهای آرام در مناطق پانزده‌گانة شهر اصفهان

طرح مسئله: امروزه عباراتی مانند جهان پرشتاب، تغییرات سریع محیطی، حمل‌ونقل سریع‌السیر و… بسیار شنیده می‌شود. انسان‌ها در عصر شتاب‌زدگی به هم توصیه می‌کنند از این قافلة سرعت عقب نمانند. بر این اساس مکتب جدیدی با نام «آهسته‌شهری» در حال شکل‌گیری است. در سال 1986 جنبش آرام‌شهرها به‌منزلة جنبشی فرهنگی به‌منظور افزایش کیفیت زندگی و کاهش سرعت در شهرها ایجاد شد. این جنبش نخست با طرح ایدة غذاهای آهسته دربرابر غذاهای سریع و اعتراض به شبکة غذاهای مک‌دونالدی شروع شد و به‌تدریج توسعه یافت. هدف: اصفهان با سابقة شهرسازی پایدار در عصر فعلی به سمت شهرسازی باشتاب پیش می‌رود؛ آشفتگی محلات سنتی، خودرومحوری، خلق بزرگراه‌های وسیع، فروش تراکم بی‌ضابطه، تعدد فست‌فودها، بی‌توجهی به سبزراه‌ها و ... مردم را به پیوستن به جرگة سرعت تشویق می‌کند. تحلیل شاخص‌های آرام‌‌شهری در شهر اصفهان از اهداف این پژوهش است و این ارزیابی برای شهر اصفهان که شتاب‌زدگی مزمن دارد، راهکاری مؤثر در توسعة شهری به‌صورت آهسته و لذت‌بخش به شمار می‌رود. روش: اساس این مقاله برمبنای شاخص‌سازی شهر آرام است که با استفاده از تلفیق شاخص‌های عینی و ذهنی از منابع مختلف، نخست فرایند تدوین و بومی‌سازی شاخص‌ها انجام گرفته و سپس حدود 50 شاخص آهستگی در مناطق پانزده‌گانة شهر اصفهان با ترکیب روش‌های عینی (جمع‌آوری داده‌ها براساس استانداردها و شاخص‌های عینی) و پرسش‌نامه‌ای- میدانی با بهره‌گیری از نظرات نخبگان تحلیل شده است. نتایج: نتایج نشان داد مناطق 3، 5 و 10 بیشترین رتبه را ازنظر شاخص‌های شهر آرام دارند و مناطق 6، 1 و 15 در رتبة دوم قرار دارند؛ بدترین وضعیت مربوط به مناطق 8، 13 و 9 است که کمترین امتیازات را در این رتبه‌بندی داشته‌اند. نوآوری: به شاخص‌های آرام‌شهری تاکنون کمتر در ایران به‌ویژه شهر اصفهان توجه شده است و این پژوهش از این حیث نوآوری دارد.