تحلیل سرعت به روش شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک بالا

هدف از تحلیل سرعت، به‌دست آوردن مقادیر سرعت برون‌راند نرمال درحکم تابعی از زمان دورافت- صفر نقاط میانی مشترک در طول خط برداشت لرزه­ای است. از آنجا که دقت نتایج تحلیل سرعت در روش‌هایی که بر پایه شباهت هستند، بستگی به روش به‌کار رفته برای اندازه‌گیری شباهت دارد، عرضه روشی که قدرت تفکیک بیشتری را فراهم آورد ضروری است. اگرچه روش ضریب شباهت (Semblance coefficient) به‌منزلة متداول­ترین روش اندازه‌گیری شباهت، طیف سرعت با دقت خوبی را فراهم می‌آورد، اما افزایش پهن‌‌شدگی پیک‌های طیف سرعت با ازدیاد عمق، عدم قطعیت در تعیین دقیق سرعت را افزایش می‌دهد. همچنین این روش در تشخیص رویدادهای تداخلی دریک پنجره زمانی کوتاه، وجود پدیده معکوس شدگی قطبیدگی و در مدل­های زمین با لایه‌بندی نازک، درست عمل نمی‌کند. برای به‌دست آوردن طیف سرعت دقیق‌تر، در این مقاله دو روش جدید شباهت تفاضلی معین و شباهت تفاضلی خودران با قدرت تفکیک زیاد برای اندازه­گیری شباهت معرفی می­شود که بر پایه شباهت تفاضلی (Differential-semblance) هستند و با مقدار ضریب شباهت به‌دست آمده وزن‌‌دار می­شوند. در این روش­ها از فن خودرانی (Bootstrapping)، برای چینش تصادفی ردلرزه‌های ثبت‌‌ نقطه میانی مشترک استفاده می‌شود تا انحراف زمان رسید آنها را از حالت افقی بهتر نشان داده و موجب افزایش ضریب شباهت تفاضلی شود. این روش‌ها با کمی هزینه محاسباتی بیشتر، قدرت تفکیک بیشتری را نسبت به روش شباهت متداول فراهم می­آورند. افزایش در قدرت تفکیک طیف سرعت به وسیله روش‌های پیشنهاد شده، با اجرای آنها روی داده­های لرزه­ای مصنوعی و واقعی آشکار و با روش مرسوم ضریب شباهت  مقایسه شده است.