تحلیل رخساره‌ای و محیط رسوبی سازند زاگون در برش سربندان، البرز مرکزی

در این تحقیق سازند زاگون به سن کامبرین پیشین در برش سربندان با ضخامت 192 متر جهت پتروگرافی، تحلیل رخساره‌های سنگی و تعیین محیط رسوبی مورد بررسی قرار گرفت. در برش اشاره شده سازند زاگون از دو واحد سنگی: پایینی (واحد سنگی A) شامل تناوبی از لیتولوژهای شیل و سیلتستون و بالایی (واحد سنگی B) شامل ماسه‌سنگ با میان لایه‌هایی از سیلتستون، شیل و در پاره‌ای از مناطق، کنگلومرا تشکیل شده است. ماسه سنگ‌های بررسی شده اغلب آرکوز متوسط تا درشت دانه خوب جور شده هستند. تحلیل رخساره‌های سنگی سازند زاگون در برش سربندان، بیانگر حضور یک رخساره سنگی دانه ریز (F1)، چهار رخساره سنگی دانه متوسط (Sm، Sh، Sp، Sr) و یک رخساره سنگی دانه درشت (Gcm) می‌باشد. این رخساره‌های سنگی همراه با شواهد به دست آمده من جمله: ترک گلی، طبقه‌بندی‌های مورب و درهم و ریپل مارک‌های موجی به شناسایی دو مجموعه رخساره‌ای پهنه گلی و پهنه مخلوط و هم‌چنین زیر رخساره رسوبات کانال‌های جزرومدی منجر شده است. این مجموعه‌های رخساره‌ای به همراه ساختمان‌های رسوبی شناسایی شده و نیز شواهد پتروگرافی، همانند حضور کانی شاخص گلوکونیت، همگی حاکی از ته‌نشست سازند زاگون در یک محیط دریایی از نوع پهنه جزرومدی می‌باشد: بخش پایینی (واحد سنگی A) در پهنه گلی و بخش بالایی (واحد سنگیB) در پهنه مخلوط. در واقع این سازند یک روند افزایشی عمق حوضه را در گذر زمان نشان می‌دهد.