تحلیل رابطه بین فناوری و سرمایه انسانی در صنایع مبتنی بردانش

در ادبیات مرسوم علوم اقتصادی دو واژه سرمایه انسانی و فناوری به عنوان دو عامل تولید جدا از هم مورد توجه قرار می‎گیرند. در حالی که از چشم انداز اقتصاد مبتنی بر دانش در یک بنگاه مبتنی بر دانش این دو مفهوم دو نمود متفاوت از دانش معین هستند. دراین مقاله رابطه بین سرمایه انسانی و فناوری از چشم ‎انداز یادشده در دو مرحله تولید و بهره ‎برداری از آنها تحلیل شده است. این تحلیل از دو بعد نظری و تجربی صورت گرفته است. درتحلیل نظری نشان داده شده است که سرمایه انسانی و فناوری در کنش متقابل در چارچوب سه بازار خدمات آموزشی، سرمایه انسانی و فناوری در یک راستا و متناسب با یکدیگر تولید و انباشت می شوند. تحلیلهای تجربی نیز نشان می‎دهد که بهره‎برداری از سرمایه‎‎انسانی و فناوری در بنگاههای مبتنی بر دانش ایران، لازم و ملزوم یکدیگرند. بنابراین، برای افزایش بهره‎وری تولید و رشد ارزش افزوده در صنایع مبتنی بر دانش ایران، سرمایه‎گذاری در انباشت یکی باید متناسب و در راستای سرمایه ‎گذاری در انباشت دیگری باشد.