تحلیل تأثیر تغییرات دما و بارش بر خشک شدن باغات انجیر استهبان در سال‌های اخیر

         در این تحقیق به منظور بررسی تأثیر عوامل اقلیمی احتمالی خشکیدگی درختان انجیر دیم استهبان، ابتدا داده­های اقلیمی‌(میانگین بارندگی و دما)  تهیه و مورد بررسی قرار گرفت. طول دوره آماری برای داده­های بارندگی و دما 32 ساله از سال آبی (1360-1359) تا (1391-1390) بوده است. زمان در هر دو پارامتر به صورت سالانه و ماهانه در نظر گرفته شد. سپس با آزمون روند با استفاده از نرم‌افزارUGS  و روش ناپارامتریک من-کندال، تغییرات پارامترهای بارش و دما در سری­های زمانی در طول دوره آماری به دست آمد. شاخص  SPI(12 و 6 ماهه) و در نهایت، شدت و تداوم خشک‌سالی محاسبه گردید. نتایج این پژوهش مبین روند معنی­دار میانگین بارندگی و دمای برخی ماه­ها در منطقه مورد مطالعه است. بارندگی فقط در اردیبهشت ماه و دما نیز در ماه­های اسفند، خرداد و تیر دارای روند بوده است. این نتایج نشان­دهنده عدم روند معنی دار میانگین بارندگی و دما در سری سالانه و ماهانه در منطقه مورد مطالعه است. به جز میانگین بارندگی اسفند ماه در ایستگاه­های آباده تشک، فسا، علی آباد خفر و گوزون روند کاهشی و میانگین دمای اسفند ماه در ایستگاه­های جهان آباد بختگان، دوبنه و رونیز علیا روند افزایشی داشته و همچنین خشک‌سالی نیز در شش ماهه اول سال­ها با تداوم 5 تا 7 ساله همراه بوده که با توجه به تأثیر پراکنش بارش روی انجیرستان­ها باعث خشکیدگی درختان گردیده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می­دهد که 36 درصد درختان آسیب دیده از خشک‌سالی می­باشند. اگرچه در سال‌های اخیر فراوانی خشک‌سالی ملایم بیشتر بوده ولی تداوم خشک‌سالی همراه با خشک‌سالی‌های شدید و متوسط سال‌های 1387-1386 و 1388-1387 و همچنین افزایش دما در برخی ماه­ها عامل خشکیدگی درختان انجیر دیم است.