تحلیل بهینگی خودمانیسازی نام‏های خاص در فارسی معیار

Authors

بتول علی نژاد دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان

علی رضا خان جان مدرس پاره‌وقت دانشگاه جامع علمی- کاربردی

Abstract:

تحلیل بهینگی خودمانیسازی نام‏های خاص در فارسی معیار علی‌رضا خان‌جان [1] بتول علی‏نژاد [2] تاریخ دریافت: 16/11/1389 تاریخ تصویب: 10/10/1391 چکیده در مقالۀ حاضر، در‌چهارچوب نظریۀ بهینگی، فرایند خودمانیسازی نام‏های خاص در فارسی معیار را به‌لحاظ واج‌شناختی تحلیل کرده‌ایم؛ اما صرفاً در این سطح، متوقف نمانده و ضمن تلفیق تحلیل واجی با تحلیل اجتماعی- کاربرد‌شناختی، نظریۀ بهینگی را در‌سطح رابط واج‌شناسی، زبانشناسی اجتماعی و کاربرد‌شناسی زبان به‌کار گرفته‌ایم. برخلاف نظریه بهینگی کلاسیک که امکان ظهور تنها یک گزینۀ بهینه را در برون‌داد فرایند پیشبینی می‌کند، یافتههای این تحقیق، احتمال اشتقاق بیش‌از یک گزینه از درون‌دادی واحد را تأیید میکنند؛ البته تحلیل این مسئله در‌ قلمرو نظریۀ بهینگی متعارف، میسر نیست؛ از این روی، در مقالۀ حاضر، با تعریف محدودیت‌های اجتماعی- کاربرد‌شناختی‌ای ویژه که یا استفاده از صورت‌های خودمانی نام‏های خاص را به رعایت سبک زبانی مقید میکنند و‌یا اساساً عمل‌کرد فرایند خودمانیسازی را به رعایت الگو‌های ادب در زبان و فرهنگ فارسی موکول میکنند، بر اهمیت و کارکرد بافت موقعیتی در فرایند خودمانیسازی تأکید کرده و به‌تبع آن، سطح پوشش تحلیل بهینگی را تا حوزههایی فراتر از دیدگاه‌های واج‌شناختی صِرف تعمیم داده‌ایم. واژههای کلیدی: نظریه بهینگی، خودمانیسازی نام‏های خاص، فارسی معیار، محدودیت‌های اجتماعی- کاربرد‌شناختی. [1] . مدرس پاره‌وقت دانشگاه جامع علمی- کاربردی؛ [email protected] [2] . دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان؛ [email protected]

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

بررسی نامهای خاص فارسی (نامهای اشخاص) براساس متون کهن

چکیده ندارد.

15 صفحه اول

بررسی تطبیقی جایگزینی واج‌های ملازیِ وام‌واژهای عربی در فارسی معیار و گویش رودباری (کرمان) در چارچوب نظریۀ بهینگی

جایگزینی یک واجِ زبان وام‌دهنده با شبیه‌ترین آوای موجود در زبان وام گیرنده «جایگزینی صدا» یا «جایگزینی واج» نامیده می‌شود. واژه‌های بسیاری از زبان عربی وارد زبان فارسی و گویش‌های گوناگون آن شده‌اند که دارای دو نویسة «ق» و «غ» هستند. این دو نویسه که در زبان عربی به ترتیب به صورت‌ همخوان‌های ملازی انسدادی بی‌واک /q/ و سایشی واک‌دار /R/ تلفظ می‌شوند، در زبان فارسی معیار تلفظی یکسان دارند و هر دو ب...

full text

پارامتر جایگاه هسته در زبان فارسی: رویکرد نظریۀ بهینگی

هدف از مقالۀ حاضر بررسی مسئلۀ جایگاه هسته در گروه‌های نحوی زبان فارسی در چارچوب نظریۀ بهینگی است. با استفاده از محدودیت‌های هم‌ترازی نحوی پیشنهادی گریمشاو (2002)، که در این مقاله به صورت Align-Left/Right(X, XP) بازنویسی می‌شود (مک‌کارتی، 2008)، سعی بر این است که مرتبه‌بندی منسجمی از محدودیت‌های مرتبطی ارائه شود که در ارتباط با جایگاه هسته نسبت به متمم آن در درون گروه‌های نحوی زبان فارسی، فعال ...

full text

تجزیه و تحلیل واج‌شناختی افعال بی‌قاعدة زبان فارسی معاصر : رویکرد بهینگی

در این مقاله چگونگی رابطة بین بن ماضی و بن مضارع در چهارچوب رویکرد بهینگی تجزیه و تحلیل می‌شود. از آن‌جایی که تحلیل این موضوع در چهارچوب رویکرد اشتقاقی منجر به استفاده از قواعد و فرایندهای واجی می‌شود که طبیعی نیستند، در این مقاله ‌این موضوع در چهارچوب رویکرد بهینگی که یکی از رویکردهای محدودیت‌بنیاد می‌باشد تحلیل می‌شود. در این تحلیل محدودیت‌های حاکم بر بن ماضی افعال بی‌قاعدة زبان فارسی معرفی م...

full text