تحلیل ایمنی و تبیین الگوی مربوطه در سالن‌های ورزشی دانشکده‌های تربیت بدنی

ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده‌های تربیت بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دورة کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته‌های ورزشی می‌کنند و اینکه به‌عنوان کارشناسان آیندة ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعة نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده‌های تربیت بدنی دانشگاه‌های دولتی تهران است. روش تحقیق به‌صورت توصیفی – میدانی بود. جامعة آماری شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87 – 1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه‌های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه‌های آنان پرسشنامة محقق‌ساخته به‌کار گرفته شد و داده‌های آن با بهره‌گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن‌های ورزشی دانشکده-های تربیت بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی‌دانند و در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه‌های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را می‌توان معلول نقصان ایمنی در سالن‌های ورزشی آنها دانست که این امر در تصمیم‌گیری مدیران تأثیر خواهد داشت. براساس یافته‌های تحقیق در چهار مؤلفة بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی اسناد، وضعیت آموزش افراد و نیز آمادگی اقدام در وضعیت اضطراری، الگوی نهایی تحقیق به‌دست آمد. به‌کارگیری این الگو می‌تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای ایمنی فعالیت‌های ورزشی و آموزشی و همچنین تحلیل بهتر عملکرد ایمنی سالن‌های ورزشی یاری دهد و به‌وسیلة آن، ضمن پیش‌بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسة عملکرد ایمنی سالن‌های ورزشی دانشکده‌های تربیت بدنی نیز میسر شود.