تحلیل انتقال زبانی دانش آموزان لک زبان در یادگیری و کاربرد زبان فارسی

این پژوهش، به تجزیه و تحلیلِ انتقالِ زبانی در بینِ دانش­آموزان لک زبانِ سطحِ دبستان و دورة نخستِ متوسطه در شهرستان کوهدشت پرداخته ­است. زبان­ آموزان در هنگامِ یادگیری زبان دوم، نظام زبانی خاص خود را بنا می­ کنند که زبان میانی یا زبانِ زبان­آموزان نامیده می­شود. زبان ­آموزانِ زبان دوم، در هنگامِ فرایندِ یادگیری، عناصری را از زبان نخست به زبان دوم و برعکس انتقال می­دهند. عوامل شناختی، بینازبانی و درون­ زبانی بر انتقال زبانی تأثیر می نهند. روشِ انجام پژوهش، کیفی بوده و داده­های پژوهش با مصاحبه و ثبتِ گفتار دانش­آموزها و بر پایة انشاء یا تکلیف­های نوشتاری آن­ها گرد­آوری شده ­اند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، نمایانگر گونه­ ها و فراوانیِ انتقال­های زبانی برساختة زبان­آموزان بوده‌است که مشتمل بر انتقال عناصر مربوط به نظام خط، انتقال عناصر واجی، انتقال مستقیم عناصر واژگانی– معنایی، انتقال عناصر صرفی- نحوی و انتقال مفهومی- شناختی بودند. در انتقال این عناصر، زبان آموزان از راهبرد­های ترجمة قرضی،آمیزش قرضی، قیاس­های اشتباه، تعمیم بیش از اندازه و ساده ­سازی بهره برده ­اند. در این مقاله، نشان داده شده است که انتقال­ های زبانی که فراوانی بالاتری داشتند، دربرگیرندة ترجمة قرضی بودند. همچنین، بر پایة یافته ­های پژوهش، به موازات تسلطِ هر چه بیشتر زبان­ آموز بر زبان مقصد، از میزان انتقال ­های زبانی کاسته شده­ است.