تحلیل ارتباط اصلاحات اقتصادی و بازار کار ایران

این مقاله به بررسی نقش اصلاحات اقتصادی بر بازار کار صنعتی ایران در دوره‌ی 1384- 1369 (دوره‌ی اصلاحات) و مقایسه‎ی آن با دوره‌ی 1368- 1358 (دوره‌ی بسته بودن اقتصادی)، می‌پردازد. به منظور مقایسه و تجزیه و تحلیل این دو دوره، صنایع تولیدی براساس شیوه‎ی گوس و تئوری هکشر و اوهلن (H – O) به 5 گروه صنایع صادرات‌محور، رقیب ‌واردات، غیرتجاری، صنایع نفتی و صنایع مواد غذایی، آشامیدنی و تنباکو در سطح کدهای سه و چهار رقمی ISIC تقسیم شده‌اند. نتایج این تحلیل نشان می‌دهد در حالی‎که سیاست‌های باز اقتصادی تأثیری مثبت بر نرخ رشد دستمزدهای حقیقی و سایر پرداختی‌ها در کل صنعت و گروه‌های مختلف صنایع داشته، اما این سیاست‌ها بر خلاف پیش‌بینی تئوریکی، به کاهش نابرابری دستمزدی در بین کارگران ماهر و غیرماهر منجر نشده است. نرخ رشد بهره‌وری صنایع تجاری (صنایع صادرات محور و صنایع رقیب‌ واردات) در دوره‌ی اصلاحات، افزایش چشم‎گیری داشته و رشد بهره‌وری در سایر صنایع نیز بهبود یافته است. تولید و ارزش افزوده‎ی حقیقی در دوره‌ی اصلاحات در گروه‌های مختلف صنایع افزایش زیادی داشته است. حساسیت اشتغال و سهم زنان از اشتغال کل صنعت در گروه‌های مختلف نیز افزایش یافته است. هم‎چنین به عقیده ما بخش عمده‎ی اصلاحات اقتصادی در ایران به صورت اصلاحات تجاری است. طبقه‎بندی JEL : E24, F14, F16