تحلیل اجزاء محدود و تجربی رفتار پیوستگی بین آرماتور و بتن حاوی الیاف، میکروسیلیس و نانوسیلیس

رفتار پیوستگی بین آرماتور و بتن به جهت کاربرد روزافزون بتن مسلح در سازه های مختلف از جمله مهم ترین موضوعات مورد بررسی در دنیا می­باشد. در این پژوهش کـه به‌صورت آزمایشگاهی و مدل­سازی اجزاء محدود توسط نرم افزار ABAQUS انجام‌گرفته است، 36 طرح اختلاط بتنی با سه نوع رده مقاومتی سیمان و با درصدهای مختلف الیاف پلیمری، میکروسیلیس و نانوسیلیس ساخته شده و تاثیر این مواد بر رفتار پیوستگی بین آرماتورهای فولادی و بـتن و برخی خـواص مکـانیکی بـتن ازجمله مقاومـت فشـاری آن سنجیده شده است. روش استفاده از فنر غیرخطی نیز جهت مدل­سازی این رفتار پیوستگی ارائه شده و مورد تحلیل دینامیکی غیرخطی واقع شده است. نتایج حاکی از هماهنگی قابل قبول مدل با نتایج آزمایشگاهی دارد. همچنین نشان می­دهد در این روش به دلیل وجود فنر، نحوه مش بندی المان­ها تاثیر ناچیزی بر نتایج پیوستگی- لغزش خواهد داشت. علاوه بر این، نتایج حاصل از آزمایشات و مقایسه آن با نتایج مدل­سازی نشان می­دهد که تاثیر الیاف در مقاومت پیوستگی ناچیز ولی در نحوه شکست بسیار موثر است. ترکیب توام میکرو و نانوسیلیس نیز می­تواند باعث بهبود مقاومت پیوستگی در حدود 20% گردد به طوری که استفاده از درصدی برابر از این دو ماده بهترین نتایج مقاومت پیوستگی را به دنبال داشته است.