تحلیلی بر شاخص‌های بین‌المللی قابلیت پیاده‌مداری محلات مسکونی (مورد مطالعه: شهر جدید اندیشه)

مفهوم قابلیت پیاده­مداری کلمه تازه­ای است که به ادبیات شهری اضافه شده است. نتیجه اعمال این مفهوم در تصمیم­گیری­ها و برنامه­ریزی­ها، توجه دوباره به سهم عابر پیاده در نظام برنامه­ریزی شهری و انسانی­تر شدن شهرهاست. متاسفانه امروزه محله­های مسکونی تبدیل به فضاهای سوت و کور خوابگاهی شده­اند و رنگ و بوی زندگی سالم و پرنشاط در حال رخت بر بستن از محلات می­باشد. برای حل این مشکل برنامه­ریزان و طراحان شهری باید در برنامه­ریزی و طراحی شهرهای جدید و حتی در برنامه­ریزی های مجدد شهرهای قدیمی به سهم انسان و علی الخصوص عابر پیاده توجه ویژه­ای را مبذول دارند. هدف پژوهش حاضر تحلیل شاخص­ها قابلیت پیاده­مداری محلات مسکونی و سپس مطابقت این شاخص­ها با نمونه مورد مطالعه است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد که محلات مسکونی شهر جدید اندیشه در برخی از شاخص­های قابلیت پیاده­مداری از قبیل؛ تراکم مسکونی، پیوستگی معابر، جذابیت محیطی در حد مطلوب و در برخی دیگر از شاخص­ها از قبیل؛ دسترسی به خدمات و حمل و نقل عمومی، اختلاط کاربری و امنیت و ایمنی ترافیکی از وضعیت مطلوبی بهره­مند نیستند. شهر اندیشه با داشتن حد مطلوب در برخی از شاخص­ها و با برطرف کردن موانع پیاده­مداری در دیگر شاخص­ها از پتانسیل قابلیت پیاده­مداری بهره­مند خواهد شد.