تحلیلی بر سناریوهای ایجاد نوآوری باز در حوزه صنعت غذایی با رویکرد پویایی سیستم(SD)و تکنیک دیمتل فازی( مطالعه موردی صنعت کنجد استان یزد)

یکی از عوامل مهم نابودی سازمان‌ها، نبود خلاقیت و نوآوری در سازمان است. فرایند نوآوری در گذشته وابسته به منابع فکری درون سازمانی و تلاش برای توسعه و تجاری‌سازی آنها در درون سازمان بوده است. اما امروزه پارادایم نوآوری باز از ایده‌ها و فناوری‌های بیرونی استفاده کرده و به دیگر شرکت‌ها نیز اجازه می‌دهند از ایده‌های نوآورانه آنها بهره‌مند شوند. بنابراین در این پژوهش در راستای ایجاد نوآوری باز در صنعت کنجدی استان یزد عوامل موثر بر نوآوری باز شناسایی و با استفاده از تکنیک دیمتل فازی تأثیر این عوامل بر روی یکدیگر مشخص شد. سپس با استفاده از تکنیک پویایی سیستم سناریوهایی جهت افزایش نوآوری باز در این صنعت ارائه گردید. در نهایت مشخص گردید که افزایش واسطه‌های نوآوری و افزایش یکپارچه سازی و افزایش ارتباط بین صنعت و دانشگاه می‌تواند نوآوری باز را افزایش دهد. از عوامل دیگر می‌توان میزان استفاده از کسب‌ و کاربسته را در سازمان نام برد که بر روی نوآوی باز تأثیر دارد و سازمان‌ها برای افزایش نوآوری باز باید سعی کنند که استفاده از کسب و کار بسته را کاهش و ارتباط خود را با مشتریان و رقبا و سایر سازمان‌ها افزایش دهند.