تحلیل‌های نقادانة روشِ نظریة عدالت راولز1

نظریة عدالتِ جان راولز از هر حیث دارای ویژگی‌های یک نظام جامع مفهومی است و مانند هر نظام مفهومی، دربرگیرندة روشی ویژه است که سرشت و کارکرد آن، تعیین‌کنندة محتـوای نظریة اوست. مفاهیم کانونیِ روش‌شناسیِ نظریة عدالت را می‌توان در ایده‌های قراردادگرایی، وضع اولیه، حجاب جهل و تکنیک موازنة تأملی چکیده کرد. چیستی هر یک از این مفاهیم و نسبت آن‌ها با هم و با مفاهیم مهم دیگری که در یک نظریة سیاسی اجتماعی مطرح می‌شود از جمله مهم‌ترین پرسش‌هایی بوده که نظر تحلیل-گران نظریة عدالت را به خود جلب کرده است. دوورکین نسبت روش‌شناسی راولز را با نظریات‌ حق‌محور، هدف‌محور و وظیفه‌محور و نیز دو الگوی طبیعی و سازنده بررسی کرده است. تامس نِیگل در عادلانه بودن نتیجة ‌نهایی نظریه‌ای که از روش خاص راولز حاصل می‌شود تشکیک کرده و دیوید هال با افسانه‌ای خواندن روش راولز، امکان تحقق روش مذکور را مورد انتقاد خود قرار داده است.