تجزیه و تحلیل ژنتیکی تولید شیر با دو مدل تابعیت ثابت و تصادفی در گوسفند کردی شیروان

زمینه مطالعاتی: زنده­مانی بره و به دنبال آن افزایش وزن تولد تا زمان از شیرگیری تحت تأثیر تولید شیر میش می­باشد. تعیین مقدار تولید شیر میش­ها اطلاعاتی را در مورد بهبود مدیریت مناسب و استراتژیهای تغذیه­ای برای میش­ها و بره­ها در اختیار قرار می­دهد. هدف: این تحقیق با هدف تجزیه و تحلیل ژنتیکی رکوردهای روزآزمون تولید شیر در گوسفند کردی شیروان انجام شد. روش کار: داده­های مورد استفاده در این پژوهش شامل 1124 رکورد روزآزمون تولید شیر حاصل از 250 رأس میش ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند کردی شیروان بود که از اردیبهشت تا مرداد ماه سال 1391 جمع آوری شده بودند. این رکوردها با مدل­های تابعیت ثابت و تصادفی با استفاده از نرم افزار Wombat مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفتند. نتایج: میانگین تولید شیر روزانه میش­های این گله 380/0 کیلوگرم برآورد شد. میانگین وراثت­پذیری تولید شیر با مدل های تابعیت ثابت و تصادفی به ترتیب 04/0 و 07/0 برآورد شد. در مدل تابعیت تصادفی حداکثر میزان وراثت­پذیری مربوط به روز 14 (18/0) و حداقل میزان آن مربوط به روز 84 (006/0) بود. وراثت­پذیری تولید شیر در نیمه اول بالاتر از نیمه دوم شیردهی بود. همبستگی ژنتیکی بین تولید شیر روزهای شیردهی در دامنه 942/0-  تا 999/0 بود. همبستگی محیط دائمی بین روزهای شیردهی در دامنه 409/0-  تا 999/0  بود. همبستگی های ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی این صفت در روزهای شیردهی مجاور بیش از روزهای دور از هم بود. نتیجه­گیری نهایی: با توجه به وراثت­پذیری پایین صفت تولید شیر، بهبود شرایط محیطی پرورش، سبب افزایش عملکرد تولید شیر حیوانات در سطح گله خواهد شد.