تثبیت خاک نامرغوب ساحلی با استفاده از سیمان و الیاف نخل خرما برای بستر روسازی‌ها

تثبیت خاک روشی متداول است که توسط مهندسین به منظور ارتقاء خصوصیات خاک با استفاده از انواع مواد تثبیت کننده مورد اجرا قرار می‌گیرد. علاوه بر کاربرد مواد تثبیتی متعارف نظیر سیمان و آهک، استفاده از الیاف طبیعی از دیرباز به عنوان روشی مؤثر در بهبود خواص فیزیکی خاک بکار گرفته شده است. در این تحقیق به بررسی اثر استفاده توامان استفاده از الیاف درخت خرما و سیمان در خاک نامرغوب ساحلی جزیره قشم پرداخته شده است. سیمان به عنوان ماده اصلی تثبیت کننده و الیاف درخت خرما به عنوان بهبود دهنده خصوصیات مقاومت کششی خاک بکار گرفته شده است. الیاف نخل بافتی رشته‌ای داشته که در مناطق جنوبی کشور فراوان بوده و پارامترهایی از جمله دوام، وزن مخصوص کم، ظرفیت کششی و مقاومت نسبی بالا در مقابل زوال دارد. نمونه‌های آزمایشگاهی از مخلوط خاک ساحلی حاوی درصدهای مختلف الیاف (5/0 و 1 درصد) و مقدار معّینی سیمان تهیه و تحت آزمایش تراکم قرار گرفت. آزمایش‌های مقاومت کششی غیرمستقیم(ITS)، مقاومت فشاری محصورنشده(UCS) روی دو سری از این نمونه‌ها با دوره‌های زمانی عمل‌آوری 7 و 28 روزه انجام شدند. همچنین آزمایش نسبت باربری کالیفرنیا (CBR) روی نمونه‌های عمل‌آوری شده 7 و 28 روزه و در شرایط رطوبت بهینه و اشباع انجام و با نتایج دو آزمایش فوق مورد مقایسه قرار گرفت. افزودن الیاف، با توجه به ثابت بودن درصد سیمان، موجب کاهش حداکثر چگالی‌خشک خاک و همچنین افزایش رطوبت بهینه تراکم شد. نمونه تثبیت شده حاوی 5/0% الیاف، بیشترین مقاومت فشاری را با اختلاف کم نسبت به سایر نمونه‌ها داشت. نتایج آزمایش ITS نشان دهنده افزایش بیش از 48 درصدی مقاومت کششی نمونه‌های حاوی 5/0% الیاف با عمل‌آوری 28 روزه است. همچنین بکارگیری مقادیر 5/0 و 1 درصد الیاف در خاک، موجب ارتقاء مقادیر CBR به میزان قابل توجهی هم در نمونه‌های اشباع و هم در نمونه‌های با رطوبت بهینه شد.