تبیین معیارهای سنجش «هویت» در بررسی تطبیقی سیر تحول معماری معاصر کشورهای هند، ژاپن و ایران

بحران هویت و چگونگی مواجهه با فرهنگ وارداتی غرب که نتیجه تحولات ناشی از ورود مدرنیسم به جوامع غیر غربی است، در چند دهه اخیر مورد بحث قرارگرفته است. این بحث نه تنها در ایران که در بسیاری کشورهای دیگر منجر‌به پیدایش جریاناتی شده است که دغدغه چگونگی تداوم هویت را دارند. در این میان کشور ژاپن توانسته است چالش تضاد بین سنت و مدرنیسم را به فرصت تعامل سنت و مدرنیسم تبدیل نماید. هندوستان نیز تا حدودی در رسیدن به این هدف موفق عمل نموده است. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه سیر تاریخی تغییرات ناشی از ورود مدرنیسم به سه کشور ایران، هند و ژاپن می‌باشد تا با بررسی جنبش‌ها، سبک‌ها و آثار حاصل شده از تقابل سنت و مدرنیسم تحولات و نتایج به‌دست آمده از آن مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مقاله روشی کیفی مبتنی بر انتخاب مورد مطالعاتی است. نتیجه استخراج شده از این مقاله ارائه معیارهایی جهت سنجش معماری معاصر با هویت می‌باشد. نتیجه حاصل از این پژوهش بیانگر این واقعیت است که آثاری در دست‌یابی به معماری با هویت مطابق با استانداردهای معاصر موفق بوده‌اند که در طراحی معیارهای ذیل را رعایت نموده‌اند: استفاده از دست‌آوردهای فناوری و مصالح نو، طراحی حجم‌های مدرن و به‌کارگیری جزییات بومی.