تبیین مدل علّی تأثیر باورهای خودکارآمدی معلّمان بر نگرانی های آنان در خصوص اجرای اصلاحات برنامه درسی آموزش ریاضی در حوزه حل مسئله

چکیده پژوهش حاضر به بررسی تبیین مدل علّی تأثیر باورهای خودکارآمدی معلّمان بر نگرانی‌های آنان در خصوص اجرای اصلاحات برنامه درسی ریاضی پرداخته است؛ چرا که معلّمان عضو گروه برنامه‌درسی هستند و شناسایی آنان برای رشد، شکوفایی و پویایی برنامه‌درسی، ضرورتی انکارناپذیر است. جامعه آماری پژوهش متشکل از همه معلّمان ریاضی پایه هفتم شهرستان‌های بویراحمد و دنا به تعداد 145 نفر که از این تعداد 121 نفر در این پژوهش شرکت کردند. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش به شیوه همبستگی است. در این پژوهش محقق جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تأثیر باورهای خودکارآمدی معلّمان بر نگرانی‌های آنان استفاده کرده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های آمار استنباطی شامل بررسی نرمال بودن، همبستگی، تحلیل مسیر و از نرم‌افزارهای 18-SPSS و AMOS-18 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که نگرانی‌های معلّمان در هر مرحله متأثر از نگرانی‌های آنان در مراحل قبل می‌باشد و معلّمانی که به مؤثر بودن شیوه-های قبل از اصلاح متمایل بودند نگرانی‌های بیشتری در مورد آگاهی، مدیریت، عواقب و تمرکز در اصلاحات برنامه درسی داشتند. همچنین معلّمانی که احساس خودکارآمدی کمتری در شیوه‌های بعد از اصلاح داشتند، نگرانی‌های کمتری در مورد مدیریت اصلاحات، عواقب و تمرکز مجدد آن داشتند.