تبیین فضای عمومی در توسعه پایدار محلی (مطالعه موردی: پارک شفق محله یوسف‌آباد تهران)

امروزه با گسترش پرشتاب روند شهرنشینی، تغییر شیوه زندگی، بی‌توجهی به زندگی عمومی و ضعف مدیریت شهری، فضاهای عمومی در سطح محله‌های شهری مورد بی‌توجهی واقع‌ شده‌اند. فضاهای عمومی شهر به این دلیل که به عموم شهروندان تعلق داشته و همه شهروندان بدون هرگونه تبعیض و محدودیتی به آن دسترسی دارند می‌توانند نقش بسیار مهمی را در توسعه پایدار محلی ایفا کنند. به همین دلیل وجود این فضاها در شهرها و کشف دوباره آن‌ها الزامی است. هدف این پژوهش پی بردن به نقش فضای عمومی در توسعه پایدار محلی از طریق مؤلفه‌های شهروندی، سرزندگی، حس تعلق و هویت و مشارکت و تعامل، در شهر است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران با سطح اطمینان 95 درصد 120 تن تعیین و داده‌های مورد استفاده در این پژوهش به‌صورت کیفی و از طریق پرسشنامه از ساکنان محله یوسف‌آباد که در پارک شفق حضور داشتند جمع‌آوری‌ شده است. برای تعیین ارتباط بین فضای عمومی و توسعه پایدار محلی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید که نتایج آن نشان می‌دهد همبستگی مستقیم، معنادار و مثبتی بین مؤلفه‌های پژوهش وجود دارد. همچنین از طریق آنالیز واریانس داده‌ها نشان داده شد که این رگرسیون ازنظر آماری معنادار است و تقویت هر چه بیشتر فضاهای عمومی منجر به توسعه پایدار محلی می‌شود.