تبیین تغییر خط مشی با استفاده از الگوی چارچوب ائتلاف مدافع ( مطالعه موردی: قراردادهای نفتی ایران IPC )

تحلیل تغییر و ثبات خط‌مشی­ عمومی، از جذاب‌ترین و درعین‌حال چالشی‌ترین موضوعات خط‌مشی پژوهی است و استفاده از نظریات فرآیند خط­مشی برای تبیین تغییر آن بسیار مفید و راه­گشا است. از سوی دیگر، با توجه به این­که چارچوب­های قراردادی (به ویژه در بخش بالادستی صنعت نفت)، به مثابه خط­مشی­های کلیدی در این حوزه محسوب می­شوند، فهم فرآیند شکل­گیری آنها امری بسیار مهم و اساسی است و می­تواند بستر آسیب­شناسی، اصلاح و بهبود آن­ها را فراهم آورد. در این مقاله؛ فرآیند ظهور و شکل‌گیری تا به تحقق رسیدن قراردادهای نفتی ایران (IPC)، با استفاده از نظریه‌ چارچوب ائتلاف مدافع (ACF)، به‌عنوان چارچوب تحلیل فرآیند تغییر، مورد بررسی و تبیین قرار گرفته است. ماهیت و اهداف پژوهش، اقتضاء می­کرد که این مقاله با موردکاوی کیفی انجام شود. برای جمع­آوری داده­ها از مطالعات کتابخانه­ای، مشاهده مستقیم و بررسی مستندات رسانه­های دیداری و شنیداری و برای اعتبارسنجی خروجی­ها و تدقیق در مقام تجزیه و تحلیل، از بستر گروه کانونی و همچنین نظر خبرگان استفاده شده است. نتایج پژوهش، نشان‌دهنده قوت چارچوب ائتلاف مدافع در تبیین این فرایند بوده و توانسته است سه مرحله در شکل­گیری IPC را به صورت زیر تبیین نماید: 1. ظهور ائتلاف‌ها. 2. انسداد خط­مشی. 3. بن‌بست شکنی و تحقق خط‌مشی جدید.