تاثیر "مصاحبه انگیزشی گروهی" بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی

مقدمه: بیماران استومی با مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی درگیر هستند. مشکلات باعث اختلال در روند طبیعی کیفیت زندگی آنان شده است. به طوری که با توجه به شرایط خاص خود کیفیت زندگی پایینی را تجربه می‌کنند. آموزش و مداخلات مناسب می‌تواند در ارتقا کیفیت زندگی این بیماران تاثیر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش تاثیر مصاحبه انگیزشی گروهی بر کیفیت زندگی بیماران دارای استومی دائمی انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد است که با روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف بر روی 70 بیمار مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی در انجمن استومی ایران و درمانگاه جراحی بیمارستان رسول اکرم در سال 1392 انجام شد. مداخله بر اساس کتاب کار عملی مصاحبه انگیزشی با حضور پرستار (پژوهش‌گر)، روانشناس آگاه به مصاحبه انگیزشی (به عنوان تسهیل‌گر گروه) و پرستار آشنا به استومی به صورت گروهی در دو گروه 12نفره و یک گروه 11 نفره انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه کیفیت زندگی بیماران استومی شهر هپ بود که قبل و یک ماه بعد از مداخله اندازه گیری شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.20 و آزمون‌های آماری توصیفی، تی زوجی، تی مستقل و آزمون یومن وایت نی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که مصاحبه انگیزشی، کیفیت زندگی گروه مداخله را در مرحله پس آِزمون (سلامت روانی، (0005/0>P)، سلامت اجتماعی (0008/0>P)، سلامت معنوی (003/0>P) و سلامت جسمی(002/0>P)) به طور معناداری افزایش داد. همچنین بین مولفه‌های سلامت اجتماعی، روانی و معنوی و جسمانی در دو گروه شاهد و مداخله تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با اجرای "مصاحبه انگیزشی گروهی" تفاوت معنی داری در نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی ایجاد شد. به‌طوری‌که اجرای این روش با بهبود کیفیت زندگی بیماران دارای استومی همراه می گردد.