تاثیر یک پروتکل تمرینی متمرکز بر فعال سازی عضله پهن داخلی بر سطح مقطع و فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی و پهن خارجی

مقدمه و اهداف در بیماران واجد سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال، عضله پهن داخلی ضعیف­تر از عضله پهن خارجی می­باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر یک پروتکل تمرینی متمرکز بر فعال­سازی عضله پهن داخلی بر سطح مقطع و فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی و خارجی می ­باشد. مواد و روش ­ها در مطالعه حاضر، 30 زن مبتلا به سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال با میانگین سنی 5/7±25/4 سال انتخاب و به­طور تصادفی به دو گروه برابر تقسیم شدند. گروه تجربی، در تمرینات ایزوکینتیک اکستنشن زانو در قوس حرکتی 30 درجه انتهایی با چرخش خارجی بیشینه ساق پا به مدت 8 هفته شرکت نمودند. گروه کنترل در هیچ تمرین منظمی مشارکت نداشتند. قبل و پس از مداخله، سطح مقطع و فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی و خارجی به­وسیله اولتراسونوگرافی و الکترومایوگرافی اندازه­گیری شد. داده­ها، با آزمون t مستقل و همبسته در سطح معناداری 05/0>P آنالیز گردید. یافته­ ها قبل از مداخله، در هیچ­یک از متغیرها بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد (0/05P). نتیجه­ گیری استفاده از تمرینات ایزوکینتیک اکستنشن زانو مطابق پژوهش حاضر، می­تواند سبب تقویت انتخابی عضله پهن داخلی و کاهش ایمبالانس بین عضلات پهن داخلی و خارجی در بیماران مبتلا به سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال گردد.