تاثیر یک دوره فعالیت بدنی ایروبیک و یوگا بر خودکارامدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار سال 1392

زمینه و هدف: در دهه اخیر با توجه به افزایش استرس‌های شغلی اهمیت ورزش در ادارات و سازمان‌ها افزایش یافته است، زیرا همه افراد درجاتی از فشار عصبی یا استرس را در محیط کار احساس می‌کنند. بر این اساس، هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک ویوگا بر خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار می‌باشد. مواد وروش ها: روش نیمه تجربی و جامعه آماری شامل 850 نفر از کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1391، که از بین آن ها 57 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه ( 19 نفره ) تمرینات مربوط به ایروبیک و یوگا به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه برگزار گردید. ابزار جمع آوری داده‌ها، پرسش نامه استاندارد خودکار آمدی عمومی (GSE) شوارزر است. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تعقیبی توکی و سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه تمرینات یوگا و کنترل در پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد(562/0=P) در صورتی که این تفاوت بین گروه ایروبیک و کنترل (035/0=P) و هم چنین بین گروه‌های یوگا و ایروبیک ، معنی‌دار نبود(002/0p= ). نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ایروبیک باعث بهبود معنی‌دار در خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی نمی‌شود. هم چنین نشان داد که برنامه تمرینی یوگا باعث افزایش خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی می‌شود.