تاثیر یک دوره تمرینات ویبریشن کل بدن و دوره بی‌تمرینی بر برخی از عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی- عروقی زنان میانسال غیرفعال

مقدمه و اهداف بیماری­های قلبی- عروقی یکی از علل عمده مرگ و میر در کشورهای توسعه­یافته و در حال توسعه می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین ویبریشن و دوره بی‌تمرینی بر برخی از عوامل خطرساز بیماری­های قلبی-عروقی در زنان میانسال غیرفعال بود. مواد و روش ­ها عوامل خطرساز بیماری قلبی-عروقی (قند خون در حالت ناشتا، کلسترول تام، تری­گلیسرید، لیپوپروتئین پرچگال، لیپوپروتئین کم‌چگال، فشار خون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب) قبل، پس از 30 جلسه تمرین ویبریشن و سه ماه بی‌تمرینی در 9 زن میانسال غیرفعال (41/4±55/45 سال) اندازه‌گیری شد. یافته­ ها مقدار قند خون ناشتا، کلسترول تام و لیپوپروتئین کم‌چگال در سه زمان (قبل، پس از 30 جلسه تمرین ویبریشن و پس از سه ماه بی‌تمرینی) دارای اختلاف معنا‌دار (05/0≥P) و بیانگر کاهش مقادیر پس از اتمام دوره تمرین نسبت به قبل از شروع دوره تمرینی بود. برخلاف آن مقدار تری­گلیسرید، لیپوپروتئین پرچگال، فشار خون سیستولی، دیاستولی و ضربان قلب در سه زمان دارای اختلاف معنا‌داری نبود (05/0≤P). نتیجه‌ گیری در مجموع یافته‌های تحقیق حاضر نشان می‌دهد که پس از انجام یک دوره تمرین ویبریشن کل بدن برخی از عوامل خطرساز بیماری قلبی-عروقی در زنان میانسال غیرفعال کاهش می‌یابد، اما این اثر پس از دوره بی‌تمرینی حفظ نمی‌گردد؛ لذا به نظر می‌رسد بتوان تمرین ویبریشن را برای زنان میانسالی که تمایلی به شرکت در کلاس‌های ورزشی ندارند، جهت کاهش برخی از عوامل خطرساز بیماری قلبی-عروقی در دوره تمرین با این دستگاه توصیه کرد.