تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر ریزنشت سمان در پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت در اکلوژن Cusp to marginal ridge

مقدمه ثبات یک ترمیم خارج تاجی در برابر نیروهایی که بر سطح اکلوزالی آن وارد می شود از نکاتی است که از ابتدای ساخت آن بایستی مدنظر قرار بگیرد. از جمله عوامل موثر بر ثبات روکش نوع اکلوژن،‍ اندازه سطح اکلوزال،  محل و میزان نیروی اکلوزالی وارده به آن می باشد. هر چه اندازه سطح اکلوزال روکش نسبت به طوق دندان پایه که معمولاَ محل قرار گرفتن خط خاتمه تراش است وسیعتر باشد، چنانچه نیروی اکلوزالی به موازات محور طولی دندان پایه روی مارجینال ریج سطح اکلوزال وارد گردد،‍ حالت cantilever ایجاد می شود که درنتیجه ثبات پروتز بهم خورده و بدنبال آن شکست سمان در ناحیه مارجین رخ می دهد. این مسئله در پروتزهای سمان شونده متکی بر ایمپلنت نمود بیشتری داشته و از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر شکست سمان و ریزنشت ناحیه مارجین روکش متکی بر ایمپلنت بدنبال وارد آمدن نیروهای اکلوزالی در اکلوژن cusp to marginal ridge با توجه به ابعاد سطح اکلوزالی روکش می باشد. مواد و روشها در این تحقیق که یک مطالعه تجربی است 90 مدل فلزی مشابه پایه  ایمپلنت با سه نوع خط خاتمه تراش شولدر، اسلوپینگ شولدر و نایف اج تهیه شد. بر روی هر کدام یک الگوی مومی با سطح اکلوزالی هم اندازه دندان طبیعی مولر اول پایین فرم داده شد. الگوهای مومی توسط آلیاژ بیس ریخته و روی مدل فلزی مربوطه سمان گردیدند. سپس عمل ترموسایکلینگ بین c°5 و c°55 به تعداد 1000 سیکل انجام شد و پس از آن نمونه ها به دو گروه مساوی تقسیم شده و دو نیروی اکلوزالی 60 نیوتون و 100 نیوتون به تعداد 50000 سیکل (معادل 3 ماه جویدن) در ناحیه مارجینال ریج سطح اکلوزالی به آنها اعمال گردید. نمونه ها پس از قرار گرفتن در محلول فوشین 5% برای مدت 24 ساعت به طور طولی برش خورده و ریزنشت سمان در زیر میکروسکوپ اندازه گیری شد. آنالیز آماری توسط آزمونهای t و آنالیز واریانس یک عاملی و دو عاملی انجام گردید. یافته‌ها بین سه نوع خط خاتمه تراش از نظر میزان ریزنشت اختلاف معنی داری وجود نداشت. در تاثیر متقابل بین سه نوع خط خاتمه تراش و نیروهای وارده به سطح اکلوزال فقط هنگام اعمال نیروی60 نیوتون تفاوت معنی دار بود (P= 0.0182