تاثیر مصرف حاد کافئین بر پاسخ‌های اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر C متعاقب تمرینات بسیار‌آهسته در مردان ورزشکار مقاومتی

مقدمه با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به تاثیر مصرف حاد ترکیبات متیل‌گزانتینی بر پاسخ‌های التهابی متعاقب انجام فعالیت بدنی، تحقیق حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشگر ‌C در مردان بدنساز تمرین‌کرده متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی بسیار ‌آهسته صورت گرفت. مواد و روش‌‌ها در راستای دستیابی به هدف تحقیق، 16 مرد تمرین کرده ( با میانگین سنی 0/75±24 سال، و درصد چربی 0/61±10/3 و شاخص توده بدنی kg/m2 0/49±23/5)، در قالب یک طرح نیمه‌تجربی دو گروه همگن 8 نفری، تمرین مقاومتی بسیار‌آهسته با شبه‌دارو ( 10تکرار با شدت 1RM 40%، 1 نوبت، زمان کل تکرار یک نوبت 120 ثانیه) و تمرین مقاومتی بسیار‌آهسته با مکمل کافئین (6 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) شرکت کردند. نمونه‌های خونی قبل و 24 ساعت پس از تمرین به منظور تعیین میزان اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر ‌C جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنی‌داری پنج درصد تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌‌ها نتایج حاکی از این است که انجام تمرینات مقاومتی بسیار ‌آهسته باعث افزایش معنی‌دار غلظت اینترلوکین6 و پروتئین واکنشگر ‌C گردید (0/05>P). که این افزایش در گروه مکمل کافئین بطور معنی‌‌داری کمتر بود. نتیجه‌‌گیری بر اساس یافته‌های تحقیق حاضر، مصرف حاد کافئین باعث تعدیل پاسخ‌ شاخص‌های التهابی مردان بدنساز متعاقب انجام تمرینات مقاومتی بسیار ‌آهسته گردید. از این رو مصرف کافئین در بدنسازها می‌‌تواند از بروز برخی التهاب‌‌ها جلوگیری به عمل آورد.