تاثیر فواصل عاری از علف هرز بر خصوصیات کمی و کیفی درختان پسته (Pistacia vera)

به منظور تعیین اثر علف‌های‌هرز بر صفات مختلف درختان پسته آزمایشی در سال زراعی 95-1394، در منطقه قمرود استان قم، در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار انجام ­شد. بر اساس دوره بحرانی رقابت و با توجه به فنولوژی درختان پسته، دو گروه تیمار، شامل تیمارهای کنترل و تیمارهای تداخل با علف‌هرز، در نظر گرفته شدند. در گروه اول، علف‎های هرز تا پایان تورم جوانه، انتهای گلدهی، انتهای شکل‎گیری میوه، شروع پرشدن مغز و پایان پرشدن مغز، کنترل شدند و درگروه دوم، به علف‎های‌هرز اجازه داده شد تا با درختان پسته در هر کرت، تا زمان‎های گفته شده رقابت کنند و پس از آن، تا پایان فصل، علف‏های هرز حذف شدند. در این آزمایش، علف‌هرز سلمه‌تره (Chenopodium album L.) و پنجه‌مرغی (Cynodon dactylon (L.) Pers.) با 83/21 درصد، بیش‎ترین درصد فراوانی در کرت‎های آزمایشی را داشتند. مهم‎ترین صفات تأثیرپذیر از تیمارها بر اساس تجزیه به مولفه‌های اصلی شامل درصد خندانی، درصد دهان بسته، انس و عملکرد بودند. تیمار عاری از علف‌هرز تا شروع پرشدن مغز، با میانگین 91/3 کیلوگرم به ازای هر درخت، بیش‎ترین عملکرد و تیمار تداخل با علف‌هرز تا پایان تورم جوانه، با میانگین 69/2 کیلوگرم به ازای هر درخت، کم‎ترین عملکرد به‌دست آمده در این آزمایش بود. در مجموع و با توجه به نتایج این پژوهش، دو بار کنترل علف‌های‌هرز، یک‌بار در پایان تورم جوانه‎‏ها و یک‌بار پس از پایان شکل‎گیری میوه تا شروع پرشدن مغز پسته، در این منطقه توصیه می‌شود.