تاثیر عمل آوری سرشاخه خرما با اوره یا آنزیم بر قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار مصرف خوراک و بعضی فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای گوسفند عربی

    هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر فرآوری سرشاخه­ی خرما با اوره یا آنزیم بر قابلیت هضم، رفتار مصرف خوراک و بعضی فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای گوسفند عربی بود.  در این تحقیق از 16 رأس گوسفند عربی با میانگین سن 8 ماه و وزن 5/1±28 کیلوگرم استفاده شد.  جیره­ی آزمایشی شامل 50 درصد کنسانتره و 50 درصد علوفه بود.  تیمارها شامل 1) جیره­ی حاوی کاه گندم (شاهد)، 2) جیره­ی حاوی سرشاخه­ی خام خرما، 3) جیره­ی حاوی سرشاخه­ی خام خرما + 3 گرم در کیلوگرم آنزیم ناتوزیم و 4) جیره­ی حاوی سرشاخه­ی خرما عمل‎آوری شده با 4 درصد اوره بودند.  در این آزمایش 21 روز جهت عادت‌پذیری و 14 روز جهت نمونه‌برداری در نظر گرفته شد.  در پایان آزمایش قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار مصرف خوراک و فراسنجه‌های خونی و شکمبه­ای تعیین شدند و داده­های به دست آمده در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه و تحلیل شدند.  خوراک مصرفی، قابلیت هضم ماده­ی خشک و ماده­ی آلی و غلظت کلسترول خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.  با این حال قابلیت هضم NDF و ADF و همچنین غلظت گلوکز و نیتروژن اوره‌ای خون و نیتروژن آمونیاکی شکمبه به طور معنی‌داری در گوسفندان دریافت‌کننده­ی جیره حاوی سرشاخه­ی خرما عمل­آوری شده با اوره افزایش پیدا کرد.  جیره­ی حاوی سرشاخه­ی خرما همراه با اوره بیش­ترین فعالیت نشخوار و جویدن را در دام به دنبال داشت و بیش­ترین میزان pH شکمبه با مصرف جیره حاوی سرشاخه­ی خرمای فراوری نشده مشاهده گردید.  نتایج نشان داد که فرآوری سرشاخه­ی خرما با اوره و یا آنزیم بدون تأثیر منفی بر دام، باعث بهبود ارزش تغذیه­ای آن شده و قابلیت هضم را بالا می‏برد.  بنابراین شاید بتوان از آن­ها به جای کاه گندم در جیره­ی گوسفند عربی استفاده کرد.