تاثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت بر میزان آپوپتوز و بیان نشانگرهای سطح سلولی CD33 و CD34 جهت رهیافت درمانی لوسمی میلوئیدی مزمن

چکیده سابقه و هدف مقاومت دارویی در لوسمی میلوئیدی مزمن، یکی از چالش­ها در درمان این بیماری می­باشد. در این مطالعه با هدف القای آپوپتوز در سلول­های رده سلولی K562 (لوسمی میلوئیدی مزمن) و سلول­های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان رت (rBMSCs) جهت بررسی مارکر­های سطح سلولی CD33 و CD34 و هم چنین درصد آپوپتوز صورت گرفته، هم ­کشتی این دو رده سلولی انجام شد. مواد و روش‌ها در یک مطالعه تجربی، پس از جداسازی rBMSCs ، این سلول­ها به لحاظ تمایز به استخوان، چربی و غضروف شناسایی و هم چنین از نظر بیان مارکر­های سطحی CD90 ، CD105 ، CD45 و  CD56تعیین ماهیت شدند. سپس سلول­های K562 جهت بررسی مارکر­های سطح سلولی CD33 و CD34 و آپوپتوز با استفاده از روش فلوسیتومتری جمع­آوری گردیدند. یافته‌ها نتایج حاصل از ایمنوفنوتایپینگ سلول­ها حاکی از بیان مثبت CD90 و CD105 و بیان منفی CD45 و CD56 بوده و بیان مارکر­های سطح سلولی CD33 و CD34 در رده سلولی K562 در حضور rBMSCs به ترتیب به میزان 2/45% و 5/76% افزایش یافت. القای آپوپتوز در رده سلولی K562 به طور معنادار و به میزان 6/56% در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد(05/0 p<). نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد، هم­کشتی رده سلولی K562 با rBMSCs سبب افزایش معنادار در میزان بیان مارکر­های سطح سلولی CD33 و CD34 و القای آپوپتوز در رده سلولی K562 می­شود. این تاثیر می‌تواند از طریق فاکتور­ها و سیتوکاین­های مترشحه از سلول­های بنیادی مزانشیمی باشد. هر چند که ارزیابی بهتر این سیتوکاین­ها از نظر نوع آن­ها در مطالعه‌های آینده توصیه می­شود.