تاثیر سطوح مختلف مخمر Saccharomyces cerevisiaeبر شاخص‌های رشد و پاره ای از شاخص‌های خونی و ایمنی تاسماهی سیبری

تـاثیر سطوح مخمر Saccharomyces cerevisiae بر شـاخص‌هـای رشد و پـاره‌ای از شـاخص‌هـای همـاتولوژیک، بیوشیمیـایی و ایمنی تـاسماهی سیبری انگشت قد مورد بررسی قرار گرفت. 150 عدد تـاسمـاهی سیبری با وزن متوسط (SD±) 51/0± 18/32 گرم، در 15 وان فـایبر گـلاس توزیع شد. 5 جیره غذایی (SR0، SR0.75، SR1.5، SR2.25 و SR3)‌ حاوی 45% پروتئین، 16% چربی و 5/3 % فیبر که به آنهـا مخمر در سطوح 0، 75/0، 5/1، 25/2 و3 گرم در کیلوگرم اضافه شده بود تهیه گردید. ماهیان به مدت 8 هفته در 3 وعده غذایی به‌ میزان 3% وزن بدن در روز تغذیه شدند. در طول دوره تغذیه در فواصل 15 روزه تمامی ماهیان زیست سنجی شدند. در پایان دوره، 3 عدد ماهی از هر وان به طورتصادفی انتخاب گردیدند و از آنها نمونه خون اخذ و جهت آنالیز به آزمایشگاه ارسال شدند. وزن نهایی و ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با جیره‌های SR1.5 وR2.25  برتری معنی‌دار آماری با ماهیانی داشت که با جیره فاقد مخمر تغذیه شده بودند (05/0>P). بیشترین درصد افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، کارایی غذا، نسبت بازده پروتئین و کمترین ضریب تبدیل ‌غذا متعلق به ماهیان تغذیه شده با جیره SR1.5 بود که به طور معنی‌داری بر ماهیان تیمار شاهد برتری داشتند (05/0>P). افزودن مخمر به جیره در سطوح 5/1، 25/2 و 3 گرم در کیلوگرم موجب افزایش معنی‌دار گلبول سفید، نوتروفیل، لایزوزیم و کمپلمان (C4) گردید (05/0>P). همچنین مقدار لمفوسیت و مونوسیت ماهیان تغدیه شده از جیره‌های SR1.5 و SR3 به طور معنی‌داری از ماهیان تیمار شاهد بیشتر بود (05/0>P). نتایج این تحقیق نشان داد که مخمر Saccharomyces cerevisiae  تاثیر مثبتی بر شاخص‌های رشد و سیستم ایمنی بدن بچه تاسماهی سیبری در مرحله انگشت قد داشته است.