تاثیر روش درمان تن‌آرامی گروهی بر کاهش اختلال اضطراب جدایی دانش‌آموزان

اضطراب جدایی پریشانی کودک است هنگامی که او در تجربه جدایی و یا پیش­بینی جدایی از سرپرست خود می­باشد. تشخیص اختلال اضطراب جدایی[1]در دوران کودکی از نظر خطر سلامت روان در سراسر عمر قابل توجه است. هدف پژوهشگر از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روش تن­آرامی گروهی بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی دانش­آموزان پایه اول ابتدایی بود. به همین منظور از طرح پژوهش شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. یک ماه بعد از پایان جلسات مداخله، مرحله­ی پیگیری انجام شد. جامعه تحقیق را دانش­آموزان دختر پایه اول ابتدایی مبتلا به اختلال اضطراب جدایی شهر سمنان تشکیل دادند. اعضای نمونه شامل 24 نفر بودند که با روش نمونه­گیری هدفمند و بر اساس پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) دارای اختلال اضطراب جدایی تشخیص داده شدند و پس از کسب رضایت والدین برای شرکت در جلسات تن­آرامی گروهی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. سپس مداخله­ی تن­آرامی گروهی که براساس تئوری آرمیدگی جکوبسون و به شکلی بازی­گونه تدوین شده بود در ده جلسه برای گروه آزمایش اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل واریانس آمیخته دو طرفه استفاده شد. یافته­ها حاکی از این بود که درمان تن­آرامی گروهی بر کاهش نشانه­های اختلال اضطراب جدایی دانش­آموزان مقطع ابتدایی در دو گروه آزمایش و گواه اثربخش است. با توجه به یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که مداخله­ی تن­آرامی گروهی در بهبود نشانه­های اضطراب جدایی دانش­آموزان موثر است. بنابراین، به منظور مقابله با اختلال اضطراب جدایی کودکان، درمان تن­آرامی گروهی پیشنهاد می­شود. [1]. Separation Anxiety Disorder (SAD)