تاثیر دیابت، اختلالات چربی، مصرف سیگار و برخی دیگر از عوامل خطرساز در زمان بقای جمعیت سالمند: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران (1387-1377)

چکیده مقدمه: در جمعیت رو به افزایش سالمندان در ایران، پژوهش‌های آینده‌نگر پیرامون مسایل بهداشتی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر، به منظور بررسی نقش عوامل تعیین‌کننده‌ی کاهش طول عمر سالمندان تهرانی انجام شد. مواد و روش‌ها: افراد بالای 60 سال شرکت‌کننده در مرحله‌ی مقدماتی مطالعه‌ی قند و لیپید تهران به مدت 10 سال پیگیری و وضعیت حیاتی آن‌ها ثبت شد. میزان‌ مرگ و میر سنی، جنسی و میزان‌های خطر مرگ با استفاده از مدل رگرسیون کاکس ارایه گردید. یافته‌ها: 17% فوت در مردان (929/154) و 10% فوت در زنان (869/85) ثبت شد. مدل رگرسیون کاکس نشان داد که به طور متوسط دیابت 5/2 و 4/4 سال، و مصرف سیگار 6/6 و 5 سال از طول عمر زنان و مردان می‌کاهد. زنان سالمند با نمایه‌ی توده‌ی بدن بالاتر از 33 کیلوگرم بر مترمربع، 5/4 سال، و با اختلالات چربی خون 4 سال از طول عمرشان کاسته می‌شود. در گروه مردان، بومی تهران بودن 3 سال، افزایش فشار خون 3/3 سال و سابقه‌ی سکته‌ی قلبی، سکته‌ی مغزی یا مرگ ناگهانی در بین پدر، برادر یا فرزند پسر، 1/4 سال طول عمر را کمتر می‌نماید. نتیجه‌گیری: زنان با نمایه‌ی توده‌ی بدن بالاتر از 33 کیلوگرم بر مترمربع و اختلالات چربی خون و زنان سیگاری، بیشتر از دیگر زنان سالمند نیازمند مراقبت هستند، این نیاز در مردان سالمند‌ دیابتی، سیگاری و آن‌ها که در خانواده سابقه‌ی سکته‌ی قلبی، مغزی یا مرگ ناگهانی در بین پدر، برادر یا فرزند پسر را دارند از دیگر همسالان بیشتر است.