تاثیر تمرین ورزشی مقاومتی بر سطوح اپلین و شاخصهای التهابی در مردان چاق کم‌تحرک

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر سطوح اپلین و شاخص‌های التهابی (اینترلوکین-6 و پروتئین واکنشی-‌ C) در مردان چاق کم تحرک بود. در این مطالعه نیمه‌تجربی، 20 مردان 48 تا 60 سال و با 30BMI≥ به‌عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین مقاومتی (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته تمرین تمرینات مقاومتی، 3 جلسه در هفته، 3 دوره با 12- 10تکرار در هر جلسه و با شدت 75 - 50% یک تکرار بیشینه و زمان استراحت بین هر دور90- 60 ثانیه بود. تمرینات شامل حرکت پرس سینه، کشش زیر بغل پارویی، سرشانه هالتر از پشت، پرس پا، جلو ران و پشت ران بود. نمونه‌های خونی قبل و 48 ساعت پس از 12 هفته تمرین مقاومتی، جهت اندازه‌گیری اپلین، اینترلوکین-6 (IL-6)، پروتئین واکنشی-‌ C(CRP) و شاخص مقاومت به انسولین، جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی زوجی و تی مستقل در سطح معناداری ٠٥/٠ p< با استفاده از نرم افزار SPSS20 تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد12 هفته برنامه تمرین مقاومتی موجب کاهش معنی‌دار IL-6(036/0p=)، CRP (011/0p=)، وزن(029/0p=)، نمایه توده بدن (021/0p=) و درصد چربی (005/0p=) گردید. سطوح اپلین (06/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین (089/0p=) در گروه تجربی کاهش یافت، که از لحاظ آماری معنادار نبود. به‌طورکلی، 12 هفته تمرین مقاومتی علی رغم کاهش معنادار شاخص‌های التهابی، سبب کاهش معناداری در سطوح اپلین نشده است. به‌نظر می‌رسد تغییرات مشاهده شده در شاخص‌های التهابی، به‌دلیل کاهش تودهچربی بدن و ماهیت ضدالتهابی تمرین مقاومتی بوده است.