تاثیر تمرینات پیلاتس بر برخی متغیرهای کینماتیک اندام تحتانی زنان میانسال سالم و کم‌تحرک در حین راه رفتن

مقدمه و اهداف افزایش سن، موجب کاهش عملکرد فیزیولوژیکی بدن می­شود و راه رفتن افراد را با اختلال مواجه می­سازد. از طرف دیگر بنا بر برخی مطالعات، فعالیت جسمانی منظم باعث به تاخیر انداختن این اختلالات می­شود. از این­رو هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر برخی پارامترهای کینماتیک اندام تحتانی زنان میانسال سالم و کم تحرک در حین راه رفتن بود. مواد و روش­ها 20 زن میانسال سالم و کم تحرک با دامنه سنی 50-45 سال برای شرکت در تحقیق حاضر به صورت هدفمند انتخاب شدند. در پیش­آزمون، بعد از قرارگیری آزمودنی روی تردمیل، به مدت یک دقیقه به گام­برداری پرداخت، سپس گام­های برداشته شده در 30 ثانیه انتهایی آزمودنی­ها به وسیله سیستم سه بعدی آنالیز حرکت با 6 دوربین و با سرعت 120 هرتز ثبت شد. سپس آزمودنی­ها به مدت هشت هفته برنامه تمرینی پیلاتس را انجام دادند و پس از آن پس­آزمون مشابه با پیش آزمون اجرا شد. پردازش داده­ها با نرم­افزار کورتکس صورت گرفت و سپس پارامترهای مورد نظر شامل دامنه حرکتی مفاصل ران، زانو و مچ پا در مرحله سوینگ و استانس، زوایای مفاصل ران زانو و مچ پا در لحظه برخورد پاشنه با زمین و جدا شدن پنجه و نیز پارامتر طول گام استخراج شد. تجزیه و تحلیل آماری داده­ها به وسیله نرم­افزار SPSS22 و با استفاده از آزمون تی­همبسته در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت. یافته­ها نتایج آزمون تی همبسته نشان داد تفاوت معناداری در پارامترهای بررسی شده وجود ندارد. نتیجه­ گیری با توجه به نتایج تحقیق حاضر، هشت هفته تمرینات منتخب پیلاتس بر کینماتیک اندام تحتانی در حین راه رفتن زنان میانسال سالم و کم‌تحرک تاثیرگذار نبود. عدم تاثیرگذاری تمرینات احتمالا به دلیل این است که افراد میانسال نسبت به افراد سالمند کمتر تحت تاثیر عوارض فیزیولوژیکی افزایش سن قرار دارند و عملکرد راه رفتن آن­ها هنوز با اختلال مواجه نشده است.