تاثیر تصویر ذهنی ساکنان از محل سکونت خود بر میزان حمایت آنان از گردشگری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

تاثیر تصویر ذهنی ساکنان از محل سکونت خود بر میزان حمایت آنان از گردشگری (مطالعه موردی: شهر تبریز) چکیده تصویر ذهنی (مثبت یا منفی) که ساکنان یک منطقه از محل سکونت خود دارند بر میزان حمایت آنها از گردشگری در آن منطقه تاثیر بسزایی داشته و میزان حمایت ساکنان محلی بر توسعه گردشگری میتواند نقش تعیین کننده ای داشته باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی میزان حمایت ساکنان از توسعه گردشگری و تبیین عوامل موثر بر سطح حمایت (تصویر ذهنی) پرداخته می شود. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه‌ گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی – تحلیلی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از رویکرد معادلات ساختاری، روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده می شود. مدلسازی معادلات ساختاری بسط مدل خطی عمومی است که به محقق امکان می‌دهد مجموعه‌ای از معادلات رگرسیون را به گونه‌ای همزمان آزمون کند. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می‌باشد. بدین منظور تعداد 384 پرسشنامه به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای ساده، در سه ماهه دوم سال 1395 (تیر ماه- شهریور ماه) بین جامعه آماری تحقیق که شامل سه گروه خانوارهای ساکن معمولی، فعالان بخش تجاری - خدماتی و مسئولین بخش عمومی بوده، توزیع گردیده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد ارتباط مثبت و معناداری بین تصویر ذهنی ساکنان از شهر تبریز و حمایت آنان از توسعه گردشگری وجود دارد. بالاترین میزان حمایت از توسعه گردشگری به ترتیب مربوط به ساکنان شاغل در بخش تجاری و خدماتی (ضریب مسیر 376/0)، ساکنان شاغل در بخش عمومی (ضریب مسیر 227/0) و در نهایت خانوارهای ساکن معمولی (ضریب مسیر 212/0) می‌باشد. حمایت اندک ساکنان از توسعه گردشگری می‌تواند ناشی از نگرانی‌های آنها نسبت به اثرات و پیامدهای نامطلوب توسعه گردشگری یا عدم بهره‌مندی از منافع حاصل از گردشگری در جامعه میزبان باشد. علی‌رغم اینکه هر سه گروه از توسعه گردشگری حمایت می‌کنند، میزان این حمایت اندک بوده و مسئولان امر باید سیاستگذاری‌های مناسبی جهت افزایش حمایت جامعه میزبان ترتیب دهند.