تاثیر باورهای اساسی بر شایستگی تحصیلی با میانجیگری هیجان های تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر باورهای اساسی بر شایستگی تحصیلی با میانجیگری هیجان های تحصیلی در دانش آموزان شهر تهران بود. روش پژوهش بر حسب هدف، کاربردی، بر حسب روش گردآوری داده‌ها توصیفی-همبستگی و همین‌طور از نظر نوع داده کمّی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1396 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، تعداد 449 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه‌های باورهای اساسی کاتلین و اپستاین (1992)، پرسشنامه شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (2000) و پرسشنامه هیجان‌های تحصیلی پکران و همکاران (2005) استفاده شد. داده ها با روش مدل یابی معادله های ساختاری تحلیل شدند. شاخص های برازش، برازندگی مطلوب مدل با داده های گردآوری شده را نشان دادند. یافته ها نشان دادند که اثر غیر مستقیم باورهای اساسی بر شایستگی تحصیلی و هیجان های تحصیلی تاثیرگذار است (01/0>p). بنابراین باورهای اساسی با نقش میانجی هیجان‌های تحصیلی می‌تواند بر شایستگی تحصیلی دانش آموزان تأثیر داشته باشد.