تاثیر استفاده ازسطوح مختلف باکتری Pediococous acidlactici در جیره غذایی بر میزان بقاء مولدین، تولید سیست وناپلی، میزان فعالیت آنزیم های ایمنی و تعداد کلنی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana)

Authors

  • امید صفری گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
  • حمیدرضا احمدنیای مطلق گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
  • شهناز جباری گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
  • محمدرضا ایمانپور گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
  • وحید تقی زاده گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
Abstract:

این مطالعه به‌ منظور بررسی اثر استفاده از باکتری Pediococous acidlactici بر میزان بقاء مولدین آرتمیا، مقدار سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین هم‌ چنین میزان فعالیت آنزیم‌ های سیستم ایمنی بدن و مقدار کلنی باکتریایی پدیوکوکوس اسیدی‌لاکتیکی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana) انجام شد. در این آزمایش از سه سطح 102 (تیمار اول)،  104 (تیمار دوم)، 106 (تیمارسوم)  CFUباکتری در هر گرم غذا و تیمار شاهد (بدون پروبیوتیک) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی (4 تیمار هر یک در 3 تکرار) به‌ صورت روزانه استفاده گردید. نتایج به‌ دست آمده از این آزمایش نشان‌ دهنده افزایش معنی ‌دار تعداد سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین آرتمیا فرانسیسکانا و هم‌ چنین میزان بقاء مولدین آرتمیا درتیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد بود (0/05>p). بیش ‌ترین مقدار تولید سیست در تیمار دوم (215 عدد) به ‌دست آمد و بیش ‌ترین مقدار تولید ناپلی ازمولدین آرتمیا در تیمار اول (1909 عدد) بود. در این آزمایش میزان آنزیم ‌های ایمنی آرتمیا فرانسیسکانا در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی ‌داری نداشت اما درتیمار دوم مقادیر آنزیم ‌های لیزوزیم (15/4) واحد بر میکرو ‌گرم پروتئین، فنولوکسیداز (2/74) و سوپراکسید دیسموتاز (0/82±2/90) واحد بر دقیقه بیش‌ ترین مقدار بود درحالی‌ که بیش ‌ترین مقدار فعالیت آنزیم ایمنی کاتالاز، 2/79 واحد بر دقیقه در تیمار سوم دیده شد. نتایج حاکی از آن است که تعداد کلنی باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی ‌داری (0/05>P) نسبت به گروه شاهد داشت. تعداد کلنی باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی موجود در دستگاه گوارش (CFU در میلی‌ لیتر) در تیمار اول، 760 CFU بود که بیش ‌ترین مقدار را نسبت به گروه شاهد (500) نشان داد. با توجه به نتایج ذکرشده از این بررسی مقدار پروبیوتیک برای تغذیه آرتمیا فرانسیسکانا 102CFU و 104CFU درگرم غذا پیشنهاد می‌ گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر مخمر غنی شده با نانو ذرات اکسید مس بر پارامترهای رشد، فعالیت آنزیمهای گوارشی و متابولیسم چربی در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) و آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana)

کاربرد نانو ذرات اکسید مس در پزشکی و سایر صنایع، نگرانیهایی را از نظر ورود این نانوذرات به منابع آبی ایجاد کرده است. بنابراین تاثیرات این نانوذرات از نکته نظر اکوتوکسیکولوژی و اکو فیزیولوژی در آبزیان اهمیت زیادی دارد. در این آزمایش تاثیرات استفاده از مخمر غنی شده با نانو ذرات اکسید مس بر رشد، بازمانی، فعالیت آنزیمهای گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) و آرتمیا...

full text

اثر پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی بر شاخصهای رشد،میکروبیوتای دستگاه گوارش و تولید سیست آرتمیا فرانسیسکانا

آرتمیا به دلیل اندازه، تغذیه غیرانتخابی و ارزش غذایی بالا به عنوان غذایی مناسب برای پرورش میگو و ماهی (دریایی، آب شیرین و زینتی) شناخته شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از باکتری pediococous acidilactici بر ترکیب لاشه، شاخص¬های رشد، میزان فعالیت آنزیم¬های گوارشی، میزان فعالیت آنزیم¬های آنتی اکسیدانی و ترکیب میکروبیوتای روده¬ای تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (artemia ...

تاثیر متقابل زئولیت و سطوح شوری بر رشد و پارامترهای تولیدمثلی آرتمیا فرانسیسکانا (artemia franciscana)

اثر متقابل زئولیت جیره (سطوح صفر و 2 درصد) و سطوح مختلف شوری­ (80، 130 و 180 در هزار) در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×2 (6 تیمار) بر رشد و بازماندگی، عملکرد تولیدمثل و طول عمر مولدین artemia franciscana در دو مرحله ناپلیوسی تا بلوغ و سپس از بلوغ تا مرگ بررسی شد. نتایج نشان داد که به غیر از تیمار فاقد زئولیت - شوری 180 در هزار، طول کل بدن آرتمیاهای زئولیت خورده در هفته سوم پرورش اخ...

full text

تاثیر استفاده از سطوح مختلف باکتری‏های Bacillus subtilis و Bacillus licheniformis در جیره غذایی بر شاخص‎های رشد، ترکیب لاشه و بقاء در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana)

این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از باکتری‏هایBacillus subtilis و Bacillus licheniformis بر شاخص‏های رشد، ترکیب لاشه و میزان بقاء در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) انجام شد. در این آزمایش از سه سطح 102×1 (تیمار اول)، 104×1 (تیمار دوم)، 106×1 (تیمار سوم) باکتری (به نسبت مساوی از هر باکتری) به ازاء هر گرم غذا و تیمار شاهد (بدون پروبیوتیک)، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی (4 تیمار و هریک در 3...

full text

مقایسه میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) از مرحله ناپلی تا بلوغ با استفاده از جیره های غذایی مختلف

استفاده از آرتمیای بالغ در آبزی‌پروری، آگاهی از روند تغییرات آنزیم‌های گوارشی در مراحل مختلف تکاملی آنرا با توجه به مصرف جیره‌های غذایی ارزان قیمت با اهمیت می‌کند. در این مطالعه اثر استفاده از جیره‌های غذایی ارزان قیمت بر میزان فعالیت آنزیم‌های گوارشی تریپسین، آمیلاز و لیپاز در مراحل مختلف رشد آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در 5 تیمار و 2 تکرار به مدت 15 روز ...

full text

تأثیر سولفات سدیم، هیدروکسیدآلومینیوم و استات آلومینیوم بر پوسته‌زدایی سیست آرتمیا (Artemia franciscana)

سیست آرتمیا از جمله غذاهای زنده در صنعت آبزی پروری می باشد که دارای پوسته سخت بوده و لازم است قبل از استفاده، پوسته زدایی شود. لذا هدف از این مطالعه تعیین ماده شیمیایی موثر پوسته زدا با غلظت مناسب و کارایی بالا جهت انجام فرایند پوسته زدایی سیست ارتمیا بود. بدین منظور  ابتدا سیست های ارتمیا (Artemia franciscana) به مدت10دقیقه در معرض محلول های شیمیایی سولفات سدیم (Na2SO4)، هیدروکسید آلومینیوم Al...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 7  issue 3

pages  189- 198

publication date 2015-10-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023