تاثیر آموزش گروه درمانی شناختی – رفتاری بر رفتارهای تکانشی سندرم قبل از قاعدگی دانشجویان دختر دانشگاه تهران

زمینه و هدف: نشانه های سندرم پیش از قاعدگی به صورت تحریک پذیری و آمادگی برای بیماری های جسمی ظاهر می شود که به طور جدی در سبک زندگی و ارتباطات اجتماعی زنان اختلال ایجاد می کند. لذا مطالعۀ حاضر با هدف تاثیر آموزش گروه درمانی شناختی- رفتاری بر روی رفتارهای تکانشی سندرم قبل از قاعدگی دانشجویان دختر  دانشگاه تهران می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعۀ تحقیق، شاملِ500 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تهران در سال 94-93 می باشند. تعداد 160 نفر از دانشجویان جدول شناسۀ ماهانه سندرم قبل از قاعدگی، پرسشنامه رفتارهای تکانشی صفت- حالت اسپیلبرگر را تکمیل کردند. دانشجویانی که علائم سندرم قبل از قاعدگی را دارا بودند و نمره رفتارهای تکانشی بالای 65 را داشتند، انتخاب گردیدند.. در نهایت 20 نفر، گروه نمونه را تشکیل دادند که از طریق تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در طی 9 جلسۀ 90 دقیقه ای (هفته ای 2 بار) به شیوۀ شناختی – رفتاری به صورت درمان آموزش دیدند. یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات رفتارهای تکانشی دانشجویان در دو گروه آزمایش و کنترل بعد از مداخله، در مقایسه با قبل از آن، تفاوت معنی داری نداشته است(05/0>p). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش درمان شناختی- رفتاری بر کاهش رفتارهای تکانشی سندرم قبل از قاعدگی موثر است.