تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان متأهل

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان متأهل شهر تهران صورت پذیرفت. طرح پژوهش آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش،کلیه زنان متأهل شهر تهران بودند که طی سال 1391 برای دریافت خدمات مشاوره خانواده آموزش و پرورش مراجعه کردند.  نمونه (30 نفر) از بین داوطلب های واجد شرایط به طور تصادفی ساده انتخاب شد و با استفاده از جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. جلسات آموزشی در طول 10 جلسه 2 ساعته برگزار شد و در خاتمه هر دو گروه مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه خود شناسی استفاده شد.  به منظور تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندار و آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل هم در مرحله اصلی و هم در مرحله پیگیری بر بهزیستی روان شناختی زنان اثر دارد. با توجه به داده های پژوهش این نتیجه حاصل می شود که از آموزش تحلیل رفتار متقابل می توان برای افزایش بهزیستی روان شناختی و خود شناسی زنان بهره گرفت.