تاثیرحساسیت زدایی منظم چشم و پردازش مجدد بر عملکرد حافظه سرگذشتی و مهارت حل مسئله در زنان مبتلابه اختلال استرس پس آسیبی

چکیده زمینه و هدف: درمان حساسیت‌زدایی چشم و پردازش مجدد،‌نوعی روان‌درمانی است که از راه تاثیر بر حافظه‌های منفی پردازش نشده که هسته اصلی اختلالات مرتبط با استرس و تروما می‌باشند به بیماران کمک می‌کند. افراد از حافظه‌ی سرگذشتی خود به‌عنوان پایگاه اطلاعاتی جهت فراهم آوردن راه‌حل‌های موثر برای مسائل جاری استفاده می‌کنند.ازآنجاکه حل مسئله به شیوه‌ی ناکارآمد و حافظه ی سرگذشتی بیش کلیت گرا از نتایج منفی برجسته‌ی این طیف اختلالات به شمار می‌روند.لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین اثرمندی درمان حساسیت‌زدایی منظم چشم و پردازش مجدد بر کاهش نشانه‌های اختلال استرس پس آسیبی و بهبود مهارت‌های حل مسئله در این بیماران بود. روش بررسی: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی می‌باشد. جامعه آماری شامل بیماران سانحه دیده‌ی بخش فوریت‌های بیمارستان طالقانی استان کرمانشاه بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند(قضاوتی)، 32 بیمار متمایل به شرکت در پژوهش از بین 50 نفر بیمار غربال‌شده و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص داده شدند. یک منشور درمانی EMDR تنظیم‌شده برای بیماران آسیب‌دیده در سوانح استفاده شد. گروه آزمایش هشت جلسه‌ی هفتگی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل در لیست انتظار قرارگرفته و در طی چهار جلسه با روان‌شناس ملاقات کرده و درمان معمول برخوردار شدند. پرسش‌نامه‌های روان‌شناختی مقیاس تجدیدنظر شده‌ی تأثیر حوادث، حل مسئله‌ی اجتماعی و آزمون حافظه‌ی سرگذشتی اجرا شد. آزمون‌های آماری کلمونگروف – اسمیرنوف و آزمون t به کار بسته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات پس‌آزمون نشانه‌های استرس پس آسیبی،حافظه سرگذشتی اختصاصی و بیش کلی‌گرا و مهارت حل مسئله در دو گروه تفاوت معنی‌داری داشته، به‌عبارت‌دیگر بیماران گروه EMDR تعمیم‌پذیری کم‌تری در فراخوانی خاطرات از حافظه و مهارت‌های نظام‌یافته‌تری در ابعاد حل مسئله نشان دادند. نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌گر آن است که عناصر درمان EMDR بر پایه‌ی ساخت نظری پردازش اطلاعات تطبیقی به ابداع فرانسیس شاپیرو می‌تواند در بازیابی به شیوه ی اختصاصی حافظه‌ی سرگذشتی و میزان نشانه‌های بیماران مبتلابه ‌ اختلال استرس پس آسیبی و چگونگی حل مؤثر مسئله مفید باشد.